Dienen in Oekraïne

 Beste allemaal! - oorlog is vreselijk, er sneuvelen zoveel jonge mannen..., zoveel kinderen raken hun vader kwijt, zoveel vrouwen hun man of zoon... wanneer komt er een einde aan?! En daarnaast lijdt een groot deel van de bevolking. Hier zien we het vooral onder de armen. De grootste risico groepen zijn de oudjes en kinderen. Deze week werd ik met beiden geconfronteerd.  - Als eersten de oudjes. Hun leven lang zich voor hun kinderen ingezet, nu zijn die 'vrolijk' de grens over en ouwe oma 'verpietert' hier. Zo zitten er velen in het bejaardenhuis van onze kerk, fijn dat ze daar nu toch liefde en aandacht krijgen! Bij ons tegenover woont baboeska, bijna 92! Heeft de 2de WO overleefd en nu dit...Bij haar woont haar kleinzoon, maar die is vaak dronken... Zondag kwam ze ons om eten vragen. Wasja gaf haar wat, en kwam weer binnen en toen hoorden we hard geroep en geklaag. Wasja rent naar buiten...baboeska is gestruikeld, gevallen,  arm gebroken... we bellen de ambulance,...

 Beste allemaal! - De buurman is even thuis! Onze buurman was in Februari onverwachts opgehaald om in het leger te gaan. Wat vonden we dat sneu voor hem, zo'n rustige, vriendelijke man, helemaal niet stoer, eenvoudig, hard werkend op de markt en in z'n tuintje, ook niet rijk zodat hij t zou kunnen 'afbetalen' (wat vele rijken hier doen...) dus hij moest mee. Na een voorbereidingsperiode werd hij met z'n groep doorgestuurd naar het front.  We hielpen zijn vrouw met dingen als naar de stad rijden of gras maaien. Daar was ze altijd blij om en vertelde dan wat ze wist van haar man. Ze maakte zich zorgen en begon steeds meer waarde te hechten aan gebed, was dankbaar als we voor hen baden en ging er ook zelf om vragen! Nu kwam hij maandag even met verlof, voor 2 weekjes... Wat n feest! Zelfs zijn dochter uit Hongarije kwam over. Wat was het goed hem weer te zien, ook hij was blij, omhelsde en bedankte voor de hulp aan z'n vrouw. Hij vertelde van zijn 'werk'....

 Beste allemaal,  - Oorlog in Israël...we werden er allemaal door opgeschrikt. Wat n verschrikkingen, doden, gewonden... Het lijkt 1 groot wreed politiek spel.. Ook in het oosten van ons land gaat het door, jonge mannen sterven...Trekken jong en levend naar het front, en, zoals vorige week ook weer, keren terug in n kist...wat ons rest is een begrafenis... - De oproepen voor het front lijken daardoor weer intensiever te worden. Al n paar weken wordt onze hele stad omringd met controle posten. Je komt dus niet meer zomaar de stad uit. Je gaat het niet onnodig wagen om gecontroleerd te worden met de kans op 'doorverwijzing'. Dus mannen als Wasja zitten 'opgesloten' in hun eigen stad. Onze jeugd had pas een conferentie waar ze graag heen wilden. De hele groep werd aangehouden,  meegenomen naar t buro... heel wat 'schiet-gebeden' zijn opgezonden...uiteindelijk mochten ze gaan, de groep was ook nog vrij jong, velen van rond te 15, slechts een paar boven de 18. Al dez...

 Beste allemaal! - Voor de oorlog hadden we in de kerk vrijwel geen jeugd, slechts 3 jongeren, en dat was het. Een voortdurend gebed op de bidstond was dan ook dat er meer jeugd zou komen, voor de groei van de kerk, de toekomst... Door de komst van vluchtelingen zijn er ook jongeren meegekomen. En ook een jong stel, Sasja en Natasja, die zelf 3 kinderen hebben tussen de 3 en 8 jaar. Dit stel had het verlangen om hier iets voor de jeugd op te zetten. Zo begon er een klein groepje.  Intussen is dat kleine groepje uitgegroeid tot een groep van ruim 30 jongeren! Wat een gebedsverhoring!! - De JV leider Sasja laat het hier echter niet bij. Hij wil ook meer gaan betekenen voor kinderen en jeugd in de wijk waar hij woont: het micro-rayon. Naast het (centraal gelegen!) busstation, stond een leeg 'honk'. Met het enthousiasme van de JV is die hele ruimte opgeknapt tot een prachtig onderkomen. Hier willen ze kinderen smiddags helpen met hun huiswerk, jeugd ontmoeten, liefde en aandach...