Dienen in Oekraïne

 Beste allemaal, - Het is herfst. Overdag stralend zonnetje, maar snachts vriest het al de hele week. Kachel aan dus. Maar niet alleen water, handjes of neusjes bevriezen...De laatste week bevroren ook heel wat harten van angst toen de mobilisatie (ook hier in de stad) flink werd opgevoerd. In cafes, restaurants, in de bus, 'gewoon' savonds in de stad (waar wij meestal lekker nog ff n rondje lopen)... overal werden mannen aangehouden, opgepakt... Wasja ging maar niet meer met de auto, met de fiets kan je makkelijker n ander weggetje nemen....Toch belde ik van de week wel ff of hij veilig in de kerk/gaarkeuken was aangekomen. Van 'boodschappen doen op de markt' is dus nu geen sprake, veel te gevaarlijk... - Gelukkig is er juist deze week weer n transport gekomen uit Krimpen/Lekkerkerk, en is de gaarkeuken weer even goed voorzien van producten. Alle gevers: hartelijk dank!! Het doet ook altijd weer goed als er bekenden langskomen, mee leven en met je bidden! - Op de sadik...

Beste allemaal! - Zoals k in mn vorige blog schreef, hebben we n hele waardevolle training kunnen volgen. Niet alleen waardevol om de kennis die we op de sadik kunnen gebruiken, maar ook om de contacten die we hebben opgedaan. Zo ben ik vandaag bij 2 mensen van de cursus geweest die hier in Beregovo blijken te werken in n 'inclusief centrum'. Hier kunnen kinderen komen met 'special needs' van n breed spectrum; als bv. spraakproblemen , maar ook autisme, ADHD, of bv Down ... Noem maar op. Het was heel fijn hen te ontmoeten, te zien welke diensten ze allemaal verlenen en te spreken over de mogelijkheden hoe wij daar voor onze kinderen/en hun ouders gebruik van kunnen maken. Blij, en vol nieuwe ideeën en mogelijkheden kwam ik weer terug in mn team. Er is nog genoeg uit te breiden en te professionaliseren. Mooi! - Tijdens diezelfde training was er in dat conferentieoord/hotel nóg n groep mensen, alleen met n totaal ander doel. Zij waren er voor retraite, n soort toerustings...

 Beste allemaal! - Vandaag is het de dag van de verdedigers, 1 oktober. Vanmorgen om 9 uur stond op veel plekken het verkeer stil om te denken aan hen die hun leven gaven om ons land te verdedigen. Wat n rouw, verdriet en tranen kost dat al ruim 2,5 jaar... - vandaag sprak ik n oudere vrouw, gevlucht uit Gherson, waar vandaag weer n bushalte en de markt is geraakt ... 7 doden... Gewoon mensen die hun boodschappen willen doen! Ze sprak over de bezetting, toen ze daar nog leefde, dat betekent: geen ziekenhuis, geen polikliniek, geen apotheek, geen scholen, geen winkels, geen bank, geen postkantoor, geen telefoon, geen internet,..je weet dat je pensioen op je rekening wordt gestort, maar je kan het niet pinnen/ophalen.... Het eten in huis wordt verdeeld in zo klein mogelijke porties om t zoveel mogelijk dagen uit te houden. Kinderen is hun kindertijd ontnomen. Als je aan hen vraagt wat ze het liefst willen is dat geen speelgoed, maar 'vrede', 'dat er geen bommen meer vallen...