Dienen in Oekraïne

Even een update voor iedereen. De tijd vliegt, morgen is het 2 Sept en moet Wasja zich melden op het legerkantoor. De afgelopen weken heeft hij de gezondheidsverklaring kunnen doen en papieren verzameld dat hij officieel diaken is. Volgens de wet mogen dominees en diakenen van geregistreerde kerken niet opgeroepen worden, of hebben in elk geval het recht vrijstelling te vragen.  De vraag is of ze zich hier ook aan willen houden, of 'interessant' willen doen/hun machtspositie tonen. Van beide situaties zijn voorbeelden genoeg. Onze Hoop is daarom niet op mensen maar op God, dat Hij het hart neigt van de persoon die de documenten aanneemt. God is een God van wonderen! Dat hebben we ook vorige keer gezien. We vragen daarom nogmaals vrijmoedig om uw gebed voor morgen. Heel hartelijk dank!

 Beste allemaal, - de vorige blog kwam er opeens tussen... onverwachte gebeurtenissen. Eigenlijk was ik van plan om over mijn mede-zendingswerkers hier te schrijven. Zij hebben nl ook zware dagen/weken achter de rug in hun bediening hier in Oekraïne. Marianne (op de foto links van mij) werkt al jaren in n kindertehuis waar de omstandigheden zo onmogelijk verdrietig zijn, kinderen achter gelaten, overgelaten aan de willekeur van de werkers daar. Mirjam(op de foto rechts van mij) richtte zich met name op 2 kinderen die ze verzorgde, en moest daarvoor verschillende keren verhuizen omdat de kinderen werden overgeplaatst naar andere kindertehuizen. Twee weken geleden stierven deze twee kinderen, n dag na elkaar. De pijn en het gemis voor Mirjam is onbeschrijfelijk. Marianne schrijft erover op fb:  "Vorige week hebben we opnieuw afscheid moeten nemen van twee kinderen. Broer en zus, Mikola en Prinsa. Mikola is het enigste kindje dat ik al heb ontmoet toen ik de allereerste keer in O...

 Beste allemaal! Dit was n veel bewogen weekend... Zaterdagavond zijn we aangehouden en is Wasja meegenomen naar het legerkantoor. De tevreden blik van 'yes,we hebben beet', de sirenes, het wegscheuren met je man tussen 2 soldaten alsof hij n misdadiger is....het maakte een bange droom werkelijkheid. Lang heb ik voor t kantoor staan wachten. Ik stond 'alleen', in gebed met God! En enorm veel appjes,belletjes van meeleven. Eindelijk ging de deur open: 'Anitsjka, je kan naar huis' Tot mijn grote verwondering was de deurwachter n bekende! Vol liefde en geduld legde hij me alles uit, gaf me geld dat k nog even n flesje water voor Wasja kon kopen, dat zou hij doorgeven.  Thuis buitelden alle gedachten, appjes, belletjes weer over me heen. Ik bedacht hoe ongerust Wasja moest zijn en dat hij de medicijnen voor zn hart/bloeddruk nodig zou hebben. Die ging ik dus nog even brengen, samen met n Bijbel, oplader, ed. De deurwachter gaf het met alle begrip door, ook al was he...

 Beste allemaal! - Intussen is het volop vakantietijd. Ik zie op de status van velen mooie fotos voorbij komen. Helaas zit het er voor Wasja en mij niet in om er uit te gaan. Overal kunnen wachtposten staan, wat te grote risicos heeft. Gelukkig hebben we hier vlakbij een heerlijk meer. Al is het dan meestal nog wel slim om iemand vooruit te laten rijden om te kijken of er nergens politie of soldaten staan, ben ik blij dat Wasja dit wel aandurft, uiteraard nadat we gebeden hebben. Het is zo heerlijk om temidden van de druk en spanning hier in de natuur tot rust te komen; zwemmen, vissen, rusten, n krantje lezen... We zijn God heel dankbaar voor dit mooie plekje waar we toch van tijd tot tijd even een (mid-) dagje vakantie kunnen houden! - Helaas houdt de oorlog geen vakantie. Het gaat onverminderd door. Al staat er weinig over in het nieuws, want al die drones, aanvallen, gewonden en doden is intussen al 'norm'. De zo genaamde 'vredesbesprekingen' leiden toch nog toe all...

Beste allemaal, Terwijl ik tussen de middag mn boterham eet en geniet van de rust en het mooie weer, gaat opeens het luchtalarm weer af. Het haalt me uit mn 'droom' en bepaalt me bij het feit dat het helemaal niet 'lekker vakantie' is en zo vredig ... Al gaan we hier de schuilkelder niet in besef ik dat dat voor velen verderop in het land wél noodzakelijk is...de angst, het geluid, de explosies, het missen van geliefden.. alles nog steeds aan de orde van de dag! Mijn gebed stijgt op voor hen die nu 'onder vuur' liggen. - De sadik heeft vakantie, maar de club voor de evacuatie kids gaat in de zomer door. De kinderen zijn veelal druk en ongeconcentreerd. Maar ja, wie zal zeggen wat ze hebben meegemaakt voordat ze geëvacueerd werden.... We zijn blij dat we een band met ze kunnen opbouwen. Nu we intussen al een aantal keer geweest zijn, kijken ze al helemaal naar ons uit. Kwamen ze de eerste keer vanaf 4 uur (begintijd van de club) pas binnen druppelen, nu zitten z...

 Beste allemaal! - Ik zit na te genieten en bij te komen van een geweldige kampweek!!  Wat is het elk jaar weer geweldig om zo'n hele groep enthousiaste kinderen voor en om je heen te hebben!  Dit jaar was het thema 'Ruth'. We hoorden dat Boaz haar wilde lossen, ongeacht haar afkomst, armoede, enz. En zo wil ook de Heere Jezus ons 'lossen', ongeacht wie we zijn,wil Hij Zich over ons ontfermen en tot de Zijnen maken. Bij elke stap vertrouwde Ruth telkens weer op God. Dat was dan ook ons themalied: Vertrouw op God! We hadden elke dag leuke knutselwerkjes, actieve spelen en heerlijke broodjes voor tussendoor. Het meest bijzondere was dat er voor deze week veel regen was opgegeven, en dat is gevallen ook!!! Maar níet in de uren dat we kamp hadden. Elke dag konden we (naast de Bijbelles binnen) onze activiteiten buiten doen. Dat was heerlijk en een echte gebedsverhoring!! De laatste middag waren ook de ouders uitgenodigd, zij waren erg positief en deden zelfs enthousias...