Dienen in Oekraïne

 Beste allemaal, -Wat is het geweldig mooi om God te mogen dienen. Niet zomaar af en toe een uurtje, maar je hele leven Hem toe te wijden. Het geeft zoveel vreugde en zoveel mooie momenten! Afgelopen vrijdag waren we weer bij elkaar als 5 Ned meiden die hier in Oek mogen dienen, ieder op haar eigen plek.  Deze keer kwam er naast gezelligheid en dankbaarheid, ook veel moeite op tafel, pijn, zorg en tranen. Het leed wat je tegenkomt, het onrecht, de cultuur verschillen, het leven in twee werelden, talen, je onmacht, je moeheid. (Wees-) Kinderen die niet meetellen, en liggen te vergaan in n kindertehuis. Of ouderen die zich zo dik inpakken omdat ze met hun pensioentje nooit de gasrekening kunnen betalen. Ja, dan vraagt volledige toewijding ook offers: * Op mentaal en fysiek gebied: je zit elke dag met je neus op de feiten, in de misère. Dat vraagt mentaal om veerkracht, maar ook lichamelijk ben je soms zo moe om te helpen, óp gewoon. Maar ja, zeg eens nee als je de nood ziet.. * ...

 Beste allemaal, - vandaag 700 dagen oorlog... Wat n verdriet, rouw, gewonden, doden, vernietiging, angst, stress... Niet op te noemen!  Gisteren ochtend werd ik weer wakker van het luchtalarm. En soms denk je opeens: hoe lang blijft het voor onze regio nog 'veilig'?! Charkiv is gisteren 3 keer aangevallen! Niet op militaire doelen, 'gewoon' op flats, n onderwijsinstelling, het centrum...met alweer zoveel doden en gewonden ... Een man werd onder het puin vandaan gehaald, fijn! Maar hij wist dat zijn vrouw en kind er onder bedolven lagen... Het leed is niet te beschrijven! - In deze tijd behandelen we op de bidstond met de vrouwen uit de gemeente het boek Nehemia: muren in puin, poorten verbrand. Nehemia doet schuldbelijdenis en bid. Er zitten zoveel lessen in dit boek dat we er met elkaar heel blij mee zijn elke week verder te mogen leren van Nehemia, die bid tot zijn God Die hij kent als Trouw aan Zijn Woord en beloften. Dat geeft vrijmoedigheid en hoop! - Ook de kinde...

 Beste allemaal, - Het gaat slecht, heel slecht. Natuurlijk wisten we dat al lang, maar het wordt steeds meer zichtbaar... Het afweersysteem kan de aanvallen niet meer zo goed tegenhouden, de vijand weet van geen ophouden, hulp komt er niet... Uit bronnen ter plaatse blijken er zo'n 1000 soldaten per dag te sneuvelen! (1000 families in rouw!!!) Dat vraagt om grootschalige aanvoer van nieuwe soldaten... Afgelopen vrijdag leek het hier in Beregovo een heuse razzia... alsof de straten uitgekamd werden. Hier tegenover in de straat stond de veiligheidsdienst. Héél de dag! Iedereen werd aangehouden, ondervraagd: waar wonen nog mannen?! Wij waren die dag, God zij dank!, nog niet thuis. Wat n stress en angst geeft dit in veel gezinnen. Mannen die al bijna 2 jaar binnen zitten, het hek niet uit durven. Vrouwen die hard moeten werken, omdat manlief nu geen inkomen heeft. Zoals mn collegaatje die naast de sadik nog n oppas kindje heeft in de avonduren of 'vrije' dagen... Waar gaat dit...

 Beste allemaal, - soms weet ik niet wat ik moet schrijven, k weet niet goed wat het Ned nieuws doorgeeft, en ik ben ook geen nieuwsbron. Maar de beschietingen zijn de afgelopen week weer zo vreselijk en zo veel geweest...en je denkt: hoe lang gaat dit nog door, hoe lang moeten mensen nog zo lijden...?! Er is zo hard hulp nodig! Luchtafweer systeem , wapens, soldaten.... Veel landen willen dat echter niet geven. Tenminste, de óverheid van veel westerse landen. De 'gewone' burgers zeker wel! In de afgelopen 2 weken zijn er 4! hulptransporten binnen gekomen (3 uit Ned, 1 uit Hong). Zoveel eten voor de gaarkeuken, voor het front, warme kleding, matrassen, medische materialen...enz, enz. Ook al is dat hulp op n ander niveau, toch zijn we er erg blij mee. Het geeft weer dat er mensen meeleven en meebidden!! Hartelijk dank! - Zelf ben k intussen al ruim n week vreselijk aan t hoesten, ziek en zonder energie... Dus heb ff n week niet 'gediend'...We zouden er juist met Wasja ev...

 Beste allemaal, Een nieuw jaar ligt voor ons, we weten niet wat het gaat brengen, ook al hopen we vanalles en wensen we elkaar de mooiste dingen toe.  De oorlog drukt ons op ruwe feiten. Wat is er de afgelopen dagen veel afgevuurd en neergestort op ons land...wat n leed, gewone burgerdoelen, kraamafdeling, scholen, kerk, doden, gewonden...en dan 'gelukkig nieuw jaar' zeggen?... Alleen God weet wat het nieuwe jaar echt brengt, dat geeft rust en vertrouwen! En het geeft ook de motivatie om door te gaan in het dienen van Hem en de naaste. - Met Kerst mochten we velen voorzien van heerlijke maaltijden en zo ook met oudejaarsdag. Maar die 31ste was om nog een reden heel bijzonder. In de morgendienst werd Wasja bevestigd tot diaken. Al jaren mag hij zich inzetten voor de armen, neemt hij de kosters taken op zich en ook de gaarkeuken valt onder zijn verantwoordelijkheid. Nu mocht hij officieel bevestigd worden, Gods Zegen krijgen over zijn bediening. Het was zo mooi! De preek en toe...