Dienen in Oekraïne

 Goedemiddag allemaal! - ruim 5 maanden oorlog en nog steeds geen einde in zicht...het lijkt weer even verhevigd te worden,  de aanvallen,  Odessa,  centraal Oekraïne...de luchtalarmen gaan maar door... zoveel leed, pijn, verdriet...  En toch zijn tussen die gebeurtenissen ook wonderlijke verhalen. - Zo vertelde Olga (die hier n aantal maanden heeft gewoond, maar juist weer verder was getrokken om in Vinitsa te dienen) dat er n groep gelovigen ging bidden toen t alarm afging / raket aan kwam vliegen  ... in 5 minuten kon iedereen weg komen en niemand was geraakt. Een andere raket zagen ze aankomen, riepen tot God en hij viel 'slechts' in de tuin, niemand was geraakt! - Over Svetlana uit Oeman hoorden we dat n granaat 2 meter naast haar viel, n scherf spatte tegen haar linker kant aan, waar ze haar tas droeg, in de tas zat haar Bijbel. Daar drong de scherf in...en zo redde de Bijbel haar leven. - Het werk in onze gaarkeuken gaat gestaag door. Wel hebben de z...

 Goedenavond allemaal! - Vandaag al 5 maanden oorlog... en t is de laatste dagen weer goed te merken helaas. De eerste nacht dat k thuis was ging gelijk al weer t luchtalarm af, ook vanmorgen vroeg 2 keer... En dan hoor je daarna van de aanvallen die geweest zijn...zo verdrietig! En tegelijk bewaart God wonderlijk. Zo was 1 van onze Ned meiden vrijdag haar verblijfsvergunning op wezen halen in Kirgovograd, (richting t oosten,  150 km van t front) ze had gelijk maar weer de trein terug genomen na t ophalen en maar goed ook....Zaterdagmorgen vroeg om n uur of 4 , 5 werd de stad aangevallen met 13 raketten...'net op tijd weg' zeggen we dan, maar daar komt wel God de dank voor... - Vandaag is ook de dag dat Wasja en ik 50 maanden getrouwd zijn❤️  Het is wel niet echt tijd om feestjes te vieren,  maar t is wel iets om heel dankbaar voor te zijn! En dat zijn we!! Onverwachts zitten we nu n beetje hele dagen op elkaars lip, want ik kwam flink ziek terug uit Ned...koorts, ov...

 Beste allemaal! - Het was niet makkelijk om Wasja achter te laten in Oek, terwijl je zelf naar familie en vrienden in Ned gaat. Maar ik heb toch n hele mooie tijd mogen hebben! - wat n zegen om zo'n warme familie om je heen te hebben staan! We hebben erg van elkaar genoten! - ook had ik nu mooi de gelegenheid om n paar oekse families te bezoeken die langer of korter geleden uit Beregovo de grens over zijn gevlucht.  Het was n heerlijk weerzien! Ze waren erg dankbaar voor alle zorg en goede behandeling die ze in Ned krijgen. Een vrouw vertelde dat ze eindelijk tot rust kwam. Tegelijk zit onrust nog in n klein hoekje; zo waren er andere vluchtelingen in t centrum die s avonds laat binnen gingen roken. Gelijk ging het brandalarm af. Hun jongste zoon stuiterde bijna uit z'n bed van angst...het leek wel luchtalarm....! De schrik zat er nog/weer goed in... - Intussen ben ik weer op weg naar huis. Dankbaar kijk ik terug op de afgelopen week, met verlangen kijk ik uit naar Wasja!

 Beste allemaal! - Onverwachts ben ik n paar daagjes in Nederland.  Ik mocht met Marline (mn vriendin die bij t kamp geholpen had) naar Ned rijden, zodat ze niet alleen 1700km hoefde te doen... - Voor vertrek heb k weer afscheid moeten nemen van n vluchtelingen gezin. Vader hielp in de opslag,  moeder was bijna dagelijks in de gaarkeuken aan t werk, hun zoontje heeft 4 maanden bij ons op de sadik gezeten en hun dochter heeft nog met t kamp mee kunnen draaien... en nu gaan ze weer terug naar Kiev...Op de vraag of het daar nu veilig genoeg was: "dat hopen we!.. Thuis blijft toch thuis".. Ja dat blijft trekken. We hopen en bidden dat t goed zal gaan. Zo is het telkens n 'ontmoeten  - lief hebben - weer afscheid nemen '... Wat n grote reünie zal het straks in de Hemel zijn! We kijken rijkhalzend uit naar die Dag!!

 Lieve allemaal! - Hartelijk dank voor jullie gebed en meeleven voor t kamp! We hebben n geweldig fijne week gehad! Zo'n 11 kinderen elke dag. n Trouwe, enthousiaste, rustige, positieve groep!! De Bijbelverhalen gingen over David. Elke dag was er weer n levensles en tekst die we leerden. En natuurlijk heerlijk zingen! Verder knutselen, spellen, estafettes, ochtendgymnastiek, lekkere tussendoortjes maken, enz. Het weer was prima; soms regen, dan konden we fijn binnen aan de slag,  soms volle zon,  dik 30 graden,  toen deden we waterspelen.  Vandaag,  de laatste dag, deden we n levensspel: hoe leef je,  wat koop je, hoe belangrijk is je werk...we waren verwonderd hoeveel kinderen van hun hardverdiende geld aan 'de kerk' gaven...mooie gesprekken gehad!! Waardevol kamp! - Wat n tegenstelling dan met de raketaanvallen gisteren op Vinitsa...als n paar dagen hoorden we weer t luchtalarm. Maar toen er gisteren zo iets vreselijks gebeurde kon je t bijna niet ge...

Goedenavond allemaal! Vandaag hebben we in de kerk n brief mogen voorlezen vanuit een gemeente uit Schotland. Wat bijzonder was dat! Wat voel je dan de verbondenheid van gelovigen over de hele wereld! Het was alsof we net als de eerste gemeenten n brief van Petrus of Paulus voorlazen. Dank aan God! Mag k jullie vragen te blijven bidden voor de gaarkeuken?! Er gebeurt zoveel mooi werk, wat de boze niet leuk vind en kennelijk wil verstoren...onbegrip,  onenigheid...bid om bewaring en uitweg hiervoor! Al 10 dagen geen luchtalarm,  het is vreemd/verdacht stil... Ook in Kiev lijkt het rustiger...veel mensen,  ook uit onze gemeente, zijn van plan binnenkort terug te reizen naar 'hun huis'... Ergens ben je ongerust: Is het echt zo stil als het lijkt, of is het slechts 'stilte voor de storm'?  Afgelopen week heb ik mogen genieten van bezoek van n zus met haar 2 oudste dochters. Wat is het toch heerlijk om fam of vrienden even letterlijk om je heen te voelen! k Ben erg dankba...

Beste allemaal! - Van de week was weer duidelijk hoe we als mensen aan elkaar kunnen hechten.  1 van de vluchtelingen moest vrij onverwacht terug naar Donbas...niet dat het veilig is, maar haar moeder ligt op sterven, ja dat is n moeilijke keuze... ze besloot toch te gaan. Dus nam ze gisteren afscheid van de gaarkeuken,  hevig in tranen... weken lang heeft ze bij ons mogen eten en ze getuigde dat ze nog nooit zoveel goedheid had ervaren in haar leven. Toen ze hier aankwam was haar zoon (n jaar of 16) nog helemaal in shock van de bombardementen. Hij at dagen niet. Tante Ala uit de keuken ging naar hem toe,  ging met m in gesprek. Moeder zei dat ze hem maar beter met rust kon laten,  maar tot haar grote verbazing zag ze dat haar zoon ging eten! Zulke momenten geeft n band! En nu moesten ze afscheid nemen... zelfs de jongen huilde. Maar de indrukken blijven achter, ze hebben de Liefde geproefd! We bidden om Gods Zegen! - Vandaag is er weer n grote vrachtwagen met aanhan...

Beste allemaal! We hebben weer n bijzonder weekend achter de rug! - Vrijdagavond zijn Lourens en Pieter (mn zwagers) veilig aangekomen met het transport. Zaterdag morgen alles uitgeladen,  mensen blij kunnen maken,  heel fijn!! Wat doet het goed als familie of vrienden langs komen,  letterlijk even naast je komen staan in deze moeilijke tijd! Daar zijn we heel dankbaar voor! - Aan alle kanten zien we dat de Heere de gaarkeuken zegent en gebruikt tot eer van zijn Naam! Niet alleen onder de mensen die komen eten, maar ook onder de mensen die er werken. Zo was er n vluchtelinge die helpt in de keuken,  maar niets van zigeuners moest hebben. (Wij zijn er hier in onze provincie misschien aan gewend, maar als 'deftige mevrouw uit Kiev' haal je je neus er voor op) Ze ontweek hen, of lachte ze uit en begreep eigenlijk niet dat Wasja of Tanja zo goed en leuk met hen omgingen. Maar God werkte ook in haar hart! Na zo'n 3 maanden werk in de keuken,  en dus elke dag zigeuner...

Beste allemaal! - Gisteren was de laatste schooldag. De kinderen waren mooi gekleed, het plein versierd en de vlag uit. Na de Bijbelles deden we waterspelen, versieren we cupcakes en bekeken onze plakboeken. Wat roept dat laatste altijd veel leuke emoties op: o weet je dit nog? Zie je hoe klein je hier nog ben?, enz. Na de maaltijd kwamen de ouders van onze 3 oudste leerlingen. Na onze kort toespraakje kregen deze kinderen hun plakboek mee en n diploma. In deze 7 jaar dat de sadik draait, hebben we al zo'n 20 kinderen met n diploma uit mogen zwaaien. We bidden dat God het gezaaide Zaad in hun harten zegent!! - Toen alle kinderen weg waren hebben we als team geëvalueerd,  gelezen en gebeden. Her was fijn om van verschillende collega's n getuigenis te horen van deze afgelopen tijd. Ja er is veel gebeurd in deze laatste 4 maanden,  het team is bijna helemaal vervangen, maar God werkt door!! - Nu mag k me voorbereiden op komst van familie/transport/vrienden en het zomerkamp!