Blog 87

 Goedenavond allemaal!

- Vandaag al 5 maanden oorlog... en t is de laatste dagen weer goed te merken helaas. De eerste nacht dat k thuis was ging gelijk al weer t luchtalarm af, ook vanmorgen vroeg 2 keer...

En dan hoor je daarna van de aanvallen die geweest zijn...zo verdrietig! En tegelijk bewaart God wonderlijk. Zo was 1 van onze Ned meiden vrijdag haar verblijfsvergunning op wezen halen in Kirgovograd, (richting t oosten,  150 km van t front) ze had gelijk maar weer de trein terug genomen na t ophalen en maar goed ook....Zaterdagmorgen vroeg om n uur of 4 , 5 werd de stad aangevallen met 13 raketten...'net op tijd weg' zeggen we dan, maar daar komt wel God de dank voor...

- Vandaag is ook de dag dat Wasja en ik 50 maanden getrouwd zijn❤️  Het is wel niet echt tijd om feestjes te vieren,  maar t is wel iets om heel dankbaar voor te zijn! En dat zijn we!! Onverwachts zitten we nu n beetje hele dagen op elkaars lip, want ik kwam flink ziek terug uit Ned...koorts, overal pijn..na n test bleek dat k Covid heb.. nouja,  souveniertje uit Ned.... erg jammer natuurlijk,  had graag weer naar de gemeente gegaan,  en ook Wasja moet nu veel binnen blijven.... hopelijk heb ik in Ned en hier niemand aangestoken!🙏

- Aangekomen uit Ned wilde ik gisteren eerst eens Virka bellen hoe t met haar man Wanja is (broeder uit de kerk, heb jullie verschillende keren gevraagd voor hem te bidden,  hij heeft n vorm van epilepsie en valt telkens flauw/weg). Virka was blij dat ik even belde, want ze had geen vrolijk verhaal....al 2 weken zijn ze in de weer om 'te bewijzen' dat hij epilepsie heeft, zodat hij niet in t leger hoeft. Hij moest zich nl weer bij t militair rekruteringsburo  melden,  (elke maand!, om te kijken of hij nog steeds 'ziek' is... ) hij viel zelfs n keer flauw op t buro! en nog was dat niet genoeg,  ze moeten officieel medisch bewijs. Van t ene naar t andere ziekenhuis, bloedafnames, testen, enz. Toen met de bloed uitslagen naar dokter in Uzgorod,  die meesmuilend zegt: ja die vorm van epilepsie ken ik,  er komen dagelijks zo'n 20 mannen mee..

Wat blijkt: epilepsie is n reden om ontslag te krijgen voor t leger, dus velen doen zich voor alsof, 'vallen op commando flauw' en kopen (!) de bijbehorende bloed uitslagen. Al deze (opzich misschien zelfs begrijpelijke)  fraude maakt het voor Wanja extra lastig zijn 'witte kaart' te krijgen. 

Als hij die eenmaal heeft zal hij waarschijnlijk in het buitenland t hoger op gaan zoeken bij 'betere' artsen,  omdat ze hier intussen in 4 maanden tijd al 4 keer z'n medicijnen veranderd hebben en nog steeds geen resultaat.. Gelukkig is er een hogere Arts, Die boven alles staat,  tot Hem blijven we bidden! 

Bidden jullie mee?

Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen