Beste allemaal!
En eindelijk is het dan woensdag en mag k jullie weer schrijven. Viel niet mee, eerlijk gezegd, om zo lang 'mn mond te houden'. Maar k wil jullie gewoon niet lastig vallen met telkens wat kleinigheidjes, alsof mijn dagen zoveel bijzonderder zijn dan die van jullie.
- Intussen zal het nieuws ook bij jullie doorgekomen zijn van de verschrikkingen in Boetja. Al is er veel twijfel en nepnieuws doorheen gegooid, feit blijft dat er verschrikkelijke dingen zijn gebeurd! Getuigen vertelden hier van de 'slecht begraven lijken'... en dat van gewone burgers...
- Toen de oorlog begon wist je 1 ding: we moeten door, helpen! Maar nu begint soms t nieuws echt tot je door te dringen, breek je vanbinnen en roep je : Heere hoe lang nog? Doe recht!
- Wat bijzonder dat we juist zondag weer Avondmaal mochten vieren... Met zoveel (ook weer nieuwe) vluchtelingen, mochten we thuiskomen bij God, Hij voedde ons aan Zijn Tafel!
- Sinds maandag heeft de gaarkeuken iets verlichting gekregen. Het hoofd van de militaire basis hier heeft besloten dat de soldaten (voorlopig?) zelf gaan koken. Ook Wasja heeft hierdoor iets minder werk en kan savonds vroeger naar huis, fijn!
- Gisteren is er weer n groot transport uit Dirksland aangekomen. Er is nu n nieuwe opslag bij betrokken waar nog meer kan staan en waar je met n heftruck naar binnen kan, scheelt sjouw werk, en is ook fijn qua ruimte. De doorstroom naar verderop in t land gaat gestaag door, zo fijn!!
Ook vandaag zullen er weer busjes uit Dirksland aankomen.
- BartJan heeft (bijna 2 weken) veel geholpen in de opslag, en Marline heeft veel in en voor de gaarkeuken kunnen doen. Heel fijn! Intussen zijn ze weer naar huis... dat is weer even stil hier.. we bidden voor n goede reis!
- In de klas hebben we de verjaardag van n juf mogen vieren en is 1 van onze kids terug gekomen (ze waren de grens over gevlucht toen de oorlog begon). Dat was ook feest! Wat waren de jongens blij elkaar weer te zien!!
