Beste allemaal,
- Gisteren was het alweer 4 maanden oorlog... wat is er veel kapot gegaan, verloren gegaan... het blijft zo verschrikkelijk als je de verhalen ziet of hoort. Al blijft het ook soms zo onwerkelijk als hier alles rustig is. Op het nieuws was juist bericht dat in Mariopel duizenden mensen 'op wacht' staan voor brood..! En nu gingen we net n rondje lopen en zagen hoe mensen hier brood weggooien...zo'n verschil in 1 en t zelfde land.
- Deze week begon onwennig rustig, dagen zonder luchtalarm, maar vanaf donderdag ging t opeens weer hevig door, soms wel n paar keer per dag..
- Donderdag zagen we opnieuw dat God in alles voorziet, op Zijn tijd.
Wasja liep in de stad n winkel in toen hij opeens door 2 soldaten van het militair rekruteringsburo aangehouden werd: 'Uw documenten, u heeft de strijdbare leeftijd'. Ja dat klopt, Wasja gaf z'n documenten en ze wilden n oproep uitschrijven dat hij zich moest gaan melden. Toen zei Wasja: 'Verder werk ik ook als vrijwilliger, we geven vluchtelingen te eten in de gaarkeuken.' Uit z'n tas pakte hij de officiële vrijwilligerskaart die hij juist vorige week eindelijk had gekregen. En voegde toe:'en tot voor kort brachten we ook eten op jullie basis'.
Ze keken hem aan, en alsof opeens hun ogen open gingen knikten ze: 'oke, fijne dag dan nog verder.' Dat was op t nippertje, de kaart was precies op tijd gekomen!
Ik was weer extra dankbaar dat mijn man elke dag veilig thuis komt en niet aan t front zit!
- Gezegende zondag allemaal!
