Beste allemaal!
- Zondag was weer zo'n heerlijke dag. Eerst de dienst van zingen, bidden, Gods Woord lezen, horen Wie Hij is, wie wij zijn, wat Hij van ons verwacht...maar eigenlijk is die 1,5 uur 'slechts' het Intro, daarna begint het pas, de praktijk! Met elkaar in gesprek, n luisterend oor bieden, iemand troosten, met elkaar eten, je aanpassen, de minste zijn, elkaar (be-)dienen, enz.
Ik mocht zo verschillende mensen spreken rond om de gezamenlijke maaltijd. Een vrouw maakte zich zorgen om haar moeder van 70, die in Odessa was achter gebleven. Ze woont naast het grote fabrieksterrein waar al n paar raketten zijn gevallen, maar ze gaat er braaf elke dag weer aan t werk (ben je 70!): Ja het werk moet toch door gaan en ik geloof dat je overal bewaard moet worden, waar je ook ben. Nee ik ga niet meer weg ...
Een andere man vertelde ook van rust bij z'n moeder in Boetsja. Hij had haar aan de telefoon terwijl de raketten om hun flat vlogen. Het enige wat ze tussen door tegen haar man zei was: ga eens even bij het raam vandaan. En ze praatte weer verder... 'Ja, de eerste 2 dagen gingen we wel bij elk lucht alarm naar de schuilkelder van de flat, maar ja, van 6 hoog is dat telkens 12 trappen af en weer op... daar zijn we maar mee gestopt' ze zijn ook de jongste niet meer..
Ook sprak ik n gezinnetje wat weer terug gaat naar Irpinets (vlak naast Kiev) 'Ja, er is vanochtend nog wel juist weer n raket gevallen, maar t is toch gewoon wel weer tijd om te gaan'... Zo breidt onze gebedslijst uit..
- Vandaag wil k in het bijzonder jullie gebed vragen voor Sergei en Marina met hun 3 kinderen. Ze zijn gevlucht uit Kiev en wonen nu al bijna 4 maanden hier, in onze straat, gaan bij ons naar de kerk, zijn allebei heel actief geweest in de gemeente, Marina was dagelijks in de gaarkeuken actief, Sergei hielp bij de waterput of andere klussen om de kerk, hij zong in de dienst, en hun jongste dochter Lisa zat bij ons op de sadik. Sergei heeft echter n oproep van t leger gehad, om zich in augustus te melden, en ook hun oudste zoon, die in die maand 18 hoopt te worden moet zich dan melden. Dit was voor Marina teveel. Nu willen ze proberen om de grens over te komen, wat mag omdat ze (nu nog) 3 minderjarige kinderen hebben, maar als t systeem aangeeft dat ze opgeroepen zijn.... Het is heel spannend! Was moeilijk om afscheid van ze te nemen vandaag.... als jullie vanavond tijd over hebben, of vannacht niet kunnen slapen; bid alsjeblieft voor hen!!
