Dienen in Oekraïne

 Beste allemaal! - Eindelijk is het zover; de nieuwe speelplaats is klaar! Het heeft ruim een week geduurd, maar God gaf telkens mensen om te helpen, kracht, wijsheid én bijzondere gesprekken! Vanavond om half 7 was het dan toch echt allemaal af! We maakten foto's en gingen toen in gebed. Om de beurt baden we, dankten voor het mooie weer, de kracht, de wijsheid, de samenwerking en baden voor de kinderen die hier zullen spelen, om veiligheid en dat God hen zegent. - Maar als je denkt dat hiermee alles klaar is voor het nieuwe schooljaar.... mijn collega belde, (die met haar 3 kinderen vanuit Odessa hierheen is gevlucht), dat haar man toch wil dat ze terug komt (hij dient daar om de stad te beveiligen)... tsja, dus morgen hebben we vergadering voor t nieuwe schooljaar met...mn kokkin en n kersvers nieuw juffie en...? Hoe gaan we volgende week beginnen? God weet er van. Al 7 jaar mag de Sadik draaien en nog nooit heeft Hij ons in de steek gelaten. Daar mogen we ook nu op vertrouwen...

 Beste allemaal,  - n tijdje geleden had k jullie gebed gevraagd voor 1 van de Ned meiden die wilde trouwen. Haar man is ooit wel in Oekraïne geboren,  maar dat was in die tijd nog Sovjet Unie en hij had nog n Russ'isch paspoort. Dit gaf in deze tijden grote problemen. Uiteindelijk konden ze toch voor de wet trouwen en donderdag was de bruiloft in de kerk. Heel mooi! Tegelijk vonden we t ook dubbel; zit je hier feest te vieren en verderop in t land zitten mensen in schuilkelders, zijn in rouw, of in angst....het past niet echt.. - Bij n bruiloft hoort hier veel eten! De zusters zijn twee dagen in de keuken bezig geweest. De bezoekers van de gaarkeuken was daarom gezegd dat voor 1 keer de keuken 2 dagen niet zou koken. En wat denk je, Polly,  n armere man die ook altijd komt kwam naar Wasja en vroeg niet; waar moet ik dan eten? Nee hij vroeg: maar gaat de kerkdienst woensdag avond wel door?! Dat vond hij belangrijk! En hij was er!! Er werd die dag geen lichamelijk voe...

 Goedenavond allemaal! - Vandaag is het Onafhankelijkheidsdag in Oekraïne. In 1991 kwamen we vrij van het Sovjet regime. In de stad waren de vlaggen vernieuwd, veel mensen liepen in nationale kleding of in blauw-geel. Alles wees op n feestdag... - Onze 'grote buurman' had echter al lang van te voren aangekondigd: ' we zullen jullie eens van vuurwerk voorzien op jullie Onafhankelijkheidsdag'. En inderdaad gaat de hele dag het luchtalarm al af. Vanmorgen om 6 uur werd k er wakker van. Zo verschrikkelijk hoeveel er afgevuurd wordt.... - Eind van de middag hadden we zoals altijd dienst. De preek ging over Handelingen 12. Jacobus vermoord, Petrus bevrijd... Wij weten niet waarom de een moet sterven en de ander in leven mag blijven. Wel weten we wat we moeten doen: Op God vertrouwen: de gemeente bad, Petrus gehoorzaamde de engel. Vertrouwen dat God weet wat Hij doet, Hij weet wat het beste is en vergist Zich nooit!! - Om 18.00 Kiev tijd was er over het hele land bidstond voor...

 Beste allemaal! - Al langere tijd wilde ik jullie vertellen over tante Ala. Ze is al 75 jaar, maar dat zou je deze vrolijke,  actieve vrouw niet geven.  Ze komt uit Odessa en is intussen al n maand of 5 onder ons. In Odessa heeft ze n erwten fabriek waar ze directrice was.  Voor degenen die de Oekse cultuur niet goed kennen: als je directeur bent, ben je belangrijk, heb je invloed,  mensen luisteren naar je, laten je voorgaan en je spreekt met luide, vastberaden stem. Zo ook tante Ala, totdat ze op 54 jarige leeftijd tot geloof kwam. Dat was n hele omslag. Ze heeft leren dienen. Zo kwam ze bij ons. En vroeg na n tijdje: 'zal ik de wc's schoonmaken?' Een directrice die n wc schoonmaakt! Ondenkbaar in Oek! Vervolgens de vloer dweilen... en zo is ze langzaam maar zeker in het keuken team gekomen,  waar ze nu al maanden werkt, ondervandaan begonnen..! Maar haar stem is nog steeds luid en overtuigend 😉 die gebruikt ze om te zingen in de dienst of om 'haar' gas...

 Beste allemaal! - Eindelijk is het dan zover,  de nieuwe speeltoestellen zijn binnen! Geduld is altijd n schone zaak, maar vooral in Oekraïne kan je t goed gebruiken 😉  Eerst was gezegd dat de vrachtwagen maandag kon gaan rijden, toen werd het dinsdag,  uiteindelijk donderdag en dan zou hij vrijdag evt hier kunnen zijn, dat werd zaterdag ochtend en uiteindelijk dus pas vanmiddag,  maar....toch nog deze week. Gisteren hadden we al met hulp van mensen uit de kerk t oude speeltoestel afgebroken en vanmiddag zijn we na het uitladen al begonnen met t in elkaar zetten van de nieuwe. Deze moeten echter in de grond vast gemaakt worden, dus maandag gaan we verder met t echte werk: graven en beton storten... - De gaarkeuken draait nog steeds door, maar er komen de laatste weken beduidend minder mensen. Velen zijn terug naar huis... hoe gevaarlijk soms ook nog, thuis is thuis kennelijk,  naar Donbas, naar Odessa. Wij die achter blijven vinden niet alleen het afschei...

 Beste allemaal! - Hartelijk dank voor jullie gebed voor Wanja (broeder bij ons uit de gemeente waar k jullie al n paar keer voor gevraagd heb te bidden). n Paar weken terug vertelde ik dat de arts hem niet zo geloofde met z'n epilepsie, omdat het nu door veel mannen gebruikt wordt om maar niet in t leger te hoeven. Na weken van heen en weer rijden, ziekenhuis bezoeken, papieren verzamelen en .. bidden!! , hebben ze toch nu toestemming gekregen voor n witte kaart! Binnenkort zal hij dus met zijn gezin de grens over gaan voor beter onderzoek en behandeling.  - Dienen in Oekraïne betekent ook gewoon bezig zijn met materiële dingen als papierwerk of je tuin. Dat doe k de laatste weken regelmatig.  - Ondanks de droogte is er toch n redelijke oogst. Veel tomaten, waar we salade of tomaten sap van inmaken voor tomatensoep. En heel veel pruimen... we maken sap (compote), jam, delen uit aan n buurvrouwtje, en nog hangt de boom krom van de vracht... - Voor documenten moet je als N...

 Beste allemaal! - Wat n indrukwekkende dag weer! Opnieuw mocht ik vertalen voor de artsen uit Amerika. We kregen zoveel 'verhalen uit de eerste hand'....mooie, verdrietige, schrijnende... - Een vrouw, Olga, had 2 maanden in de schuilkelder geleefd...'Ik wist dat alleen God kon helpen en bad de hele dag het Onze Vader'. Ze woonde in Kiev,  haar moeder ook, maar die woonde echt in t centrum. Ze had al n paar keer gevraagd of haar moeder naar hen kwam,  weg van t centrum,  maar moeder bleef graag in d'r eigen flatje, dacht niet dat daar gebombardeerd zou worden. 17 Maart gebeurde dat echter wel. Olga wist niet of haar moeder nog leefde, maar ze mochten de schuilkelder niet uit. Na een maand (!) konden ze er uit, intussen waren de lichamen 'geborgen' van t verbrande, ingestorte  flat waar d'r moeder woonde, en moesten ze identificeren... Ja...haar moeder was erbij..was ze gelijk overleden? Had ze nog veel geleden? Niemand die dat kon vertellen. Verder zag z...

 Beste allemaal! - deze week zijn er dokters uit Amerika die graag de mensen hier willen bemoedigen en n gratis consultatie geven. Gisteren waren ze de hele dag bij ons in de kerk. De vluchtelingen en gemeenteleden waren van te voren op de hoogte gebracht en kwamen graag binnen. Ik mocht voor artsen en patiënten vertalen (eng/rus). Dat was n bijzondere taak want het is soms heel persoonlijk wat mensen vertellen.  Veel vluchtelingen hebben klachten die, bij navraag, begonnen zijn toen de oorlog begon. Het heeft zo'n impackt op ze! 1 vrouw uit t oosten (waar de oorlog eigenlijk al 8 jaar gaande is) sliep al 8 jaar niet echt meer, n uurtje of anderhalf misschien en meer niet. De beelden van 2013, 2014 stonden nog op haar netvlies; haar zoon in n kuil om zich te verdedigen,  de fabriek waar ze werkte die aangevallen werd, iedereen vloog naar de bovenverdieping,  beneden werd geschoten, hun directeur vermoord... En nu ze hierheen gevlucht was sliep ze eindelijk weer, ze k...

 Beste allemaal!  - Wat is het toch vervelend dat in deze tijd zoveel verdraaid wordt, wat is waarheid?! Nu werd er gezegd dat t verhaal van zaterdag misschien niet helemaal waar is. Ja er gebeuren zulke dingen,  maar dit voorval was nog niet 'bevestigd'. Het zou natuurlijk heel fijn zijn als t allemaal niet zo erg was, maar je weet soms niet meer wie of wat je moet geloven. De ene nieuws zender zegt dit, de andere precies t tegenovergestelde... Het meest betrouwbare blijven verhalen uit de eerste hand. - Zo spraken we gisteren 2 vrouwen uit Charkov. Hun ogen straalden als ze spraken over 'hun stad', ooit de eerste hoofdstad van Oekraïne (Kiev werd t later), wat n mooie parken, n grote dierentuin... maar nu ligt zoveel in puin. De oudere mevrouw vertelde dat haar vriendin er nog woont, want haar man was toen juist geopereerd,  die wilde ze niet achter laten. Maar ze vind het bijna eng om die vriendin te bellen, er wordt daar nog steeds geschoten, gebombardeerd, ...

 Lieve allemaal! - Dat is weer even geleden... Eindelijk hebben we in deze intensieve tijd n paar dagen kunnen vinden om er samen tussenuit te gaan. Wat was dat heerlijk!  Tegelijk blijft het dubbel om in n oorlogsland 'lekker vakantie te gaan vieren'... verschillende situaties onderstreepten dat. - We reden woensdagochtend net de stad uit toen we n oud vrouwtje zagen staan, we stopten om haar n lift te geven. Daar was ze erg blij mee. Na wat vragen vertelde ze dat ze net bij haar zoon in het psychiatrisch ziekenhuis was geweest...hij was eerder opgeroepen in het leger en daar zo geslagen dat hij 'gebroken' terug kwam... Elke dag is ze smorgens vroeg in t ziekenhuis om even bij haar zoon te zijn. En als ze weggaat vraagt hij dringend of ze morgen echt weer komt..en dan ben je 40... Met haar kleine pensioentje is het vrijwel niet mogelijk elke dag naar de stad te gaan, wat eten te kopen enz.. Ze zag het als zorg van God dat ze telkens met iemand mee kon rijden. Op de vra...

 Beste allemaal,  Naast dat ik graag met kinderen werk, vind ik het ook heerlijk om oudjes te bezoeken of met ze in gesprek te zijn. Zo bezocht ik zaterdags altijd tante Anja,  om wat boodschapjes te doen, of t huisje aan te vegen,  maar vooral om gewoon even te praten en daarna samen te bidden.  Afgelopen zaterdagmorgen is ze n half uurtje voor dat ik aan kwam met de boodschapjes overleden, zomaar... rustig,  onverwacht.. Gelukkig waren haar zwager en nichtje er wel, zodat ze niet alleen was. Psalm 90 zegt: "De dagen van onze jaren: daarin zijn zeventig jaren, of, als wij zeer sterk zijn, tachtig jaren,..." Tante Anja was 77 jaar. We kunnen gissen van hoe of wat ze overleed, maar God had haar tijd gesteld. Ze mocht naar Huis. Zoals Wasja zei: 'Langzaam maar zeker verplaatst onze kerk zich naar Boven, een voor een gaan onze broeders en zusters naar Huis'. Tegelijk is het hier n leegte,  ik zal haar zeker missen! Vanavond hebben we n afscheids/rouw-dien...