Blog 89
Beste allemaal,
Naast dat ik graag met kinderen werk, vind ik het ook heerlijk om oudjes te bezoeken of met ze in gesprek te zijn. Zo bezocht ik zaterdags altijd tante Anja, om wat boodschapjes te doen, of t huisje aan te vegen, maar vooral om gewoon even te praten en daarna samen te bidden.
Afgelopen zaterdagmorgen is ze n half uurtje voor dat ik aan kwam met de boodschapjes overleden, zomaar... rustig, onverwacht.. Gelukkig waren haar zwager en nichtje er wel, zodat ze niet alleen was. Psalm 90 zegt:
"De dagen van onze jaren: daarin zijn zeventig jaren, of, als wij zeer sterk zijn, tachtig jaren,..." Tante Anja was 77 jaar. We kunnen gissen van hoe of wat ze overleed, maar God had haar tijd gesteld. Ze mocht naar Huis.
Zoals Wasja zei: 'Langzaam maar zeker verplaatst onze kerk zich naar Boven, een voor een gaan onze broeders en zusters naar Huis'.
Tegelijk is het hier n leegte, ik zal haar zeker missen!
Vanavond hebben we n afscheids/rouw-dienst (in Ned zou je zeggen: condoleren), morgen de begrafenis.
- Al enige tijd kwam er n oudere man bij ons in de kerk, hij at de maaltijd maar kwam ook naar de diensten!
Enige tijd geleden had hij n Nieuwe Testament uit de hal mee naar huis genomen om te lezen. Gisteren kwam hij na de dienst naar Sergei toe (ook al n wat oudere man, die juist in de dienst n indringend lied gezongen had) en vertelde dat hij de Bijbel was gaan lezen en begreep dat hij vergeving nodig had, hij wilde zijn zonden belijden. Snel riep Sergei de dominee en zo hebben ze n tijdje zomaar buiten op n bankje gezeten, gesproken, beleden én...gebeden! Deze man mocht op z'n 82ste! tot God komen! Zo heerlijk!
- tante Anja is geen 82 geworden, dat hoefde niet, ze was klaar om Thuis te komen. Deze man had nog genade tijd nodig en kreeg dat! Wat is God wijs en goed!
