Blog 96: tante Ala
Beste allemaal!
- Al langere tijd wilde ik jullie vertellen over tante Ala. Ze is al 75 jaar, maar dat zou je deze vrolijke, actieve vrouw niet geven.
Ze komt uit Odessa en is intussen al n maand of 5 onder ons. In Odessa heeft ze n erwten fabriek waar ze directrice was.
Voor degenen die de Oekse cultuur niet goed kennen: als je directeur bent, ben je belangrijk, heb je invloed, mensen luisteren naar je, laten je voorgaan en je spreekt met luide, vastberaden stem.
Zo ook tante Ala, totdat ze op 54 jarige leeftijd tot geloof kwam. Dat was n hele omslag. Ze heeft leren dienen.
Zo kwam ze bij ons. En vroeg na n tijdje: 'zal ik de wc's schoonmaken?' Een directrice die n wc schoonmaakt! Ondenkbaar in Oek! Vervolgens de vloer dweilen... en zo is ze langzaam maar zeker in het keuken team gekomen, waar ze nu al maanden werkt, ondervandaan begonnen..!
Maar haar stem is nog steeds luid en overtuigend 😉 die gebruikt ze om te zingen in de dienst of om 'haar' gasten naar de kerk te bewegen. Haar..dat is de tafel waar de armen, kreupelen en minder bedeelden zitten. Ze bedient hen, maakt n praatje, geeft hen kleding en vermaant hen naar de diensten te komen. En ze luisteren! Door haar stem die overwicht heeft en geen tegenspraak dult? Of door de liefde die ze merken en zien en ervaren.... ik denk het laatste. Velen komen nu elke zondag en sommigen zelfs ook in de doordeweekse diensten. Zo mooi!! God gebruikt ieders kwaliteiten, ook die van n directrice 😉
- Hier zijn we druk bezig met het zetten van de speeltoestellen. Ondanks ruim 16 jaar Oek-ervaring, had k het toch weer te Ned ingeschat🙈. Het gaat zo langzaam... de werkmannen kwamen gisteren pas tegen t middag eten opdagen, na t middag eten ging t regenen...
Voor vanmorgen had k extra mannen geregeld, om half 9. Niemand te zien, 9 uur kwam de eerste, de laatste ruim n uur te laat...
Gisteren had iemand z'n hele gezin meegenomen, dus zat ik daarmee tijd door te komen, koffie zetten, eten geven... Vandaag had iemand z'n dochtertje meegenomen die denkt dat k er heel de dag voor haar ben om mee te spelen...🙈
Maar toen we er vanmorgen allemaal waren zei de 'aanvoerder': "laten we bidden". Toen gingen de petten af en werd er gebeden om wijsheid, dat we de juiste beslissingen nemen hoe alles gedaan/gezet moet worden, gebeden voor alle kinderen die hier zullen spelen dat God hen zegent en dit pleintje hen grote vreugde mag brengen.
Toen zakte mn kritische houding weer, want dit is toch wel n heel mooi en wezenlijk begin van t werk!
