Blog 130: Honger naar het Woord! Gebed om Hongaarstalige predikant...
Beste allemaal!
- Soms ben je verbaasd dat je dingen aankan en volhoudt in deze moeilijke tijd, en je beseft dat dat het resultaat is van alle gebeden. Hartelijk dank!
Maar soms voel je ook 'gewoon' wel dat het je allemaal raakt, boos maakt, machteloos voelt...al dat zinloze geweld, jonge mensen die sterven onder t puin, kinderen die naar de sadik gaan en nooit meer thuis komen en dan de vijand die zo verblind is dat hij alleen nog maar door wil gaan.... Heere hoe lang nog?!
- de mobilisatie gaat grootschaals door... verschillende werkmannen die bij de kerk aan de tweede verdieping (eerste, in t Ned) zouden werken, konden niet komen, omdat ze anders aangehouden zouden worden...durfden vandaag hun huis niet uit...
- Het is fijn dat n lang gewenste droom nu uit mag komen. Voor chauffeurs van transporten, vrijwilligers, n zendingswerker... is altijd n slaapplaats nodig met n warme douche en eten.
Nu kunnen we op de kerkzaal kamers maken, misschien 1 voor de zondagsschool (gezien de huidige klassen nodig zijn voor opslag), en 1 voor gasten.
- Vandaag hadden we weer bidstond. Walik, de dominee, deed n dringende oproep tot gebed voor ieder die meeleeft: 'Wat we nodig hebben is gebed! De rest zorgt God Zelf wel voor'.
Gebed voor de mensen die komen eten, vluchtelingen, armen, daklozen..
Gebed voor de diensten die gehouden worden, op zondag, maar ook elke dag na de maaltijd, de korte Schriftlezing met overdenking, mensen vragen er zelf om! Er is honger naar het Woord.
Een probleem is dat veel plaatselijke mensen Hongaars spreken, nu kan Walik dat ook wel, maar t is lastig om in 2 talen tegelijk te spreken. Het zou zo fijn zijn als er n Hongaarse prediker kwam helpen!
- De elektriciteit is nog steeds n ding hier...vooral in de buiten wijken. Bij ons valt het in vergelijking nog mee, maar t was vanmiddag toch wel wat fris in de klas als de verwarming al uren uit is.
Een RUSTIGE avondwandeling zit er ook niet meer bij, ten eerste omdat t niet makkelijk loopt in onverlichte straten (iedereen loopt met n zaklampje of z'n telefoon te tobben), maar ten tweede is het letterlijk niet rustig, juist n herrie!, met al die generatoren in de stad (bij winkels en mensen die t zich kunnen veroorloven) zie filmpje.
Maar nogmaals, dit valt allemaal in t niet als we verhalen horen en zien zoals zaterdag in Dnjepr... en vandaag het kinderdagverblijf... Heere, ontferm U!!!