Blog 133: Een geestelijk front!
Beste allemaal!
- Graag geef ik n eerlijk, evenwichtig beeld/ verhaal van de situatie hier. Vorige week schreef ik over de overwinningen in de geestelijke strijd, en daar zijn we dankbaar voor! Maar er is ook n andere kant, de aanvallen... Juist in die week dat er zoveel overwinning en vreugde was, waren er ook sterke aanvallen. Want de boze is er natuurlijk niet blij mee en probeert het tegen te werken, ons onderuit te halen. Zo was er bij de een flinke ruzie, bij de ander spontaan iemand ziek, en bij ons op de sadik was n jongetje heel onrustig. Toen alle kinderen al sliepen, ging hij op de boven bedjes (van onze stapelbedjes) heen en weer lopen. Mn collega probeerde hem aan te spreken, maar zonder resultaat. Eindelijk had ze hem te pakken, naast zich op n leeg onder bedje, en vroeg waarom hij zo deed. 'Er zit n monster in me' verklaarde hij. 'Maar de Heere Jezus moet toch in ons wonen?' Ja, dat zou moeten, maar... Mn collega stelde voor om te bidden, dat vond hij goed en toen werd hij rustig! Hij vroeg of hij weer in z'n eigen bedje mocht en was in n mum van tijd onder zijl... Wat n heerlijke kracht heeft het gebed!
- Zo probeert de boze ons aan t wankelen te brengen, maar komt ook met 'letterlijke aanvallen' op t kerkplein; mensen, bv daklozen, of dronken mensen, die komen eten, en n geest in zich hebben.. die niet van God is!, en soms letterlijk de hele boel op stelten kan zetten....
Het fysieke front is verderop in t land, maar hier hebben we op t kerkterrein n geestelijk front. Onze grootste vraag is daarom: gebed!!! (Markus 9:29)
- Maandag doen we de gaarkeuken nogal eens dicht om zo de zusters even n adempauze te geven. Die dag kan Wasja dan bv gebruiken voor andere vormen van concrete hulp; lampen uitdelen, kaarsjes, geld voor medicijnen, voedselpakketten, enz.
Zo ook afgelopen maandag. Aan t eind van de dag (de sadik was intussen ook afgelopen) reden we samen nog even naar de kerk om de producten voor de volgende dag vast klaar te zetten: vlees uit de vriezer, blikken bonen uit de opslag enz, zodat de hoofdkok vroeg kan beginnen.
Terwijl we daar waren werd er op t raam geklopt door n jonge man die licht zag branden. Hij komt ook altijd in de gaarkeuken, en voor hem is zo'n 'vrije dag' erg pittig...hij is anders begaafd, z'n moeder is naar Hongarije, zo woont hij alleen in n huis zonder stroom, verwarming, water of gas...
Wat was ik blij dat we m binnen konden laten (buiten vriest het intussen flink). Zo kon hij opwarmen, even lekker eten (er was nog wat van t weekend over), n bak hete thee....
- Ik weet dat we als kerk al veel mogen doen (eten geven, kleding uitdelen, wassen, n douche bieden), maar toch zou je nog meer willen.. n plek waar jongens/mannen en vrouwen als deze n warme plek hadden voor n avond maaltijd en om te overnachten....!
Dus we bidden verder, want God heeft al zoveel gebeden verhoord!!
