Blog 137: Vrouwendag

 Beste allemaal!

- Afgelopen vrijdag mochten we al voor de 4de keer n vrouwen bijeenkomst houden voor vluchtelingen en plaatselijke armen. Het blijft zo mooi dat ze dan allemaal naast en door elkaar zitten,  geen onderscheid! En wat genieten ze allemaal! Er wordt zo naar uitgekeken,  en zelfs om gevraagd om 'gewoon' als vrouwen bij elkaar te zijn,  te zingen,  te luisteren,  te bidden en natuurlijk aan het eind thee met heerlijk gebak van de kokkin!

Binnenkort willen we ook de eerste mannen bijeenkomst gaan houden. 

Allemaal zaaiwerk! Uitziend naar de oogst!

- Zondag mochten we daar alweer n mooi voorbeeld van zien. Ome Sasja, uit Odessa, komt intussen al zo'n half jaar bij ons in de kerk. Regelmatig hielp hij mee in de keuken,  of met n klus, maar het Evangelie bleef hij van n afstandje bekijken. Tot dit weekend. Na de dienst kwam hij naar de broeders toe en hebben ze gebeden. Deze goedgestelde man, moest eindelijk buigen voor het Woord! Wat n vreugde! Wat n dankbaarheid! Dit maakt me zo blij!!

- Vandaag is het in Ned biddag. Ik kon hier op afstand wat meeluisteren. Het thema was: "Zie je het?!"

Zie je het dat God er bij is in moeilijke situaties,  in n oorlog? Ja, ik mag het zien! Wíj mogen het zien en ervaren,  telkens opnieuw: het loopt God niet uit de hand, Hij is er bij! Hij gaat door met Zijn heerlijk Werk!

- Hier was t vandaag geen biddag,  maar vrouwendag. Meer dan in westerse landen (denk k) komt hier veel op de vrouwen neer, simpelweg omdat eten koken meer vraagt (geen pakjes of gesneden groenten in de winkel), veel werk op het land, inmaken,  enz. Maar te meer nu in deze oorlogstijd als mannen van huis zijn.

Een mooi moment om ze te verwennen met n bloemetje. Dat werd dus ook ruimschoots gedaan.

Vluchtelingen bedankten vandaag onze vrouwen uit de keuken met n zelfgemaakte bos bloemen. Een mooie blijk van waardering!

Ook onze kinderen van de sadik hebben n mooi boeketje voor hun moeder gemaakt 😉.

Vrouwen bijeenkomst



n Bloemetje voor mama😊🌷


Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen