Blog 145: De Opslag
Beste allemaal!
- Maandag avond nodigden Walik en Tanja ons uit bij hen in Moekatchevo. Wat is het fijn en goed om elkaar ook eens gewoon als vrienden te spreken en ontmoeten, ipv altijd als 'dominee' of in welke bediening ook.
Al bleef onze bediening wel vaak thema van gesprek 😉. Wat zijn we dankbaar dat we zo fulltime mogen dienen, dat God zoveel doet in de kerk! Zondag was weer zo'n dienst die je ervaarde als 'voorportaal van de hemel'; Oekraïeners, Hongaren, Amerikanen, Nederlanders....alles bij elkaar, preken in allerlei talen, en alles over Dezelfde God, Die zo Trouw is, Die ons roept...
- Het is zo bijzonder dat het Woord dagelijks mag worden doorgegeven. Na elke maaltijd voor de vluchtelingen in t Oekraïens, en al 2 x per week ook aan de plaatselijke armen in t Hongaars.
Tante Ala, die met name in de tent het eten, en kleding deelt, verstaat zelf geen Hongaars, maar ze zei: de gezichten spreken boekdelen, er zit er niet 1 onverschillig bij...🙏
- De bouw van de sadik is in volle gang! Daar zijn we blij mee, en dankbaar voor iedereen die meedraagt in financiën en gebeden! Zo mag het werk hier doorgaan en zelfs uitbreiden.
- Pas moest ik weer even in de opslag zijn om voor n arm meisje kleding uit te zoeken. Ik bedacht dat ik jullie weinig over de opslag vertel, maar t is n groot, wezenlijk onderdeel van onze dienst. Daar komen de (jullie) transporten binnen, wordt n groot gedeelte gesorteerd en gelijk afgevoerd naar het front, vnl eten in blik, thermokleding, generators ed. Een ander gedeelte is voor de gaarkeuken (producten en kleding). En 3x per week is de opslag open voor vluchtelingen die elke week n keer n voedselpakket mogen halen en kleding kunnen uitkiezen. Om te voorkomen dat alles eerlijk gaat en niemand stiekem 2x per week komt ofzo, wordt iedereen eerst geregistreerd, dan mag je naar binnen en vervolgens komen ze blij naar buiten, met hun 'buit'😉 (zie collage)
- Hoe lang zal dit nog door (moeten) gaan, hoeveel vluchtelingen zullen er nog komen.. .? De beelden van vandaag in Gerson zijn weer vreselijk!! Wat n verdriet, wat n lijden....🙏
- Vandaag was k op de verjaardag van n invalide vrouw. Ik bezoek haar al jaren, maar ze woonde in zulke mensonterende omstandigheden.... de mensen die 'voor haar zorgden' hadden voor haar buiten een hok gebouwd waar ze 'woonde', niet eens in huis dus!! Haar uitkering pakten ze van haar af 'om eten voor haar te koken', maar als ze dronken waren vergaten ze haar gerust om eten te brengen...Vaak was het er koud, en t werd steeds viezer...Ik vroeg wel eens of k iets voor haar moest wassen, maar daar geneerde ze zich kennelijk voor.
Eindelijk is ze nu door n (aangetrouwd?-) familielid weg gehaald en in huis genomen.
Voor het eerst zag ik haar in de keuken zitten, gewassen haren hebben... En nu kwamen de verhalen boven die ik ergens wel vermoedde, maar wat ze nooit durfde te zeggen....zo triest! Hoe invaliden hier zo'n vreselijk kwetsbare groep zijn!
Vandaag was ze jarig, en deze mensen zijn zo lief! Een volle tafel, vlees, taart...ze was zo blij!!! En ik met haar!!
