Blog 153: Over een wachhokje en het plaatsen van mensen in een 'hokje'
Beste allemaal!
- Nog steeds gaat de oorlog door, met soms onverwachte ontwikkelingen, maar nog steeds kost het mensen levens... Toch zijn er telkens weer vluchtelingen die weer terug gaan. Vandaag ook weer n vrouw, en dan denk je soms: jammer dat we iemand 'kwijt raken', het Woord niet meer met haar kunnen delen..en dan zegt ze dat ze in haar stad contact zoekt met n baptisten gemeente, 'Ja dat is vlakbij, daar hoop ik heen te gaan'. Wat n mooi terugkeren dan!!
- Er komen ook mensen bij, vluchtelingen, maar ook plaatselijke. Zo is er ome Wasja, een bewaker van de bakkerij. Hij loopt moeilijk, heeft n heel ziek been, maar komt toch. En is zo geraakt! Pas liepen Wasja en ik te wandelen savonds, toen we hem zagen bij z'n wachthokje...nou we konden niet wegkomen, zoveel vragen, zoveel te vertellen, zo veel zoeken en verlangen...heel mooi! Zondag heeft hij met de dominee gepraat en gebeden, hij wil zo graag meer leren.
- Vandaag op de bidstond las Walik uit Handelingen 10: 'Hetgeen God rein geacht heeft mag u niet onrein achten!' Dat was de les voor Petrus, maar ook voor ons... Soms kunnen we mensen letterlijk 'onrein' vinden, met de vieze lucht die om hen heenhangt. Maar dan blijkt het iemand te zijn met honger naar het Woord! Of iemand 'past niet in t hokje' want ze is orthodox, of heeft allemaal kruizen om haar nek hangen en je denkt.... Maar dan komt ze naar Walik om te zeggen dat ze zoveel leert van zijn Bijbellessen, en ze schrijft dagelijks ijverig mee!
- Tussen alle stof en herrie van de verbouwing door, loopt ons schooljaar toch ten einde. Morgen de laatste schooldag en 2 kinderen krijgen n oorkonde, zij gaan straks naar 'de grote school'. Het was n drukke week met alle voorbereidingen, maar k denk dat we er klaar voor zijn... Morgen volgt denk k een foto😉