Blog 157: 26 juli 2023
Beste allemaal,
- Wat n aanslagen heeft Odessa te verduren gekregen de afgelopen week... Grote gevolgen voor de hele wereld door al het graan dat vernietigd is, maar ook gevolgen voor elk mens in Odessa afzonderlijk. Ik had contact met enkelen van onze goede kennissen daar. Lesja schreef:
'Die avond dat k met jou contact had gehad ontplofte er een raket naast ons huis, onder het raam. God zij dank voor Zijn genade dat we er (zelf) niet onder hebben geleden. We moeten het raam repareren en een deur, en de auto in volledig geruïneerd. Het is een hele zware week geweest, we hebben praktisch niet geslapen door alle beschietingen. Bid alsjeblieft voor ons gezin, dat God de kinderen bevrijdt van angst en wij als ouders waardig deze moeilijkheden zullen doorstaan.'
Olga schreef me dezelfde dag ook:
'Na elke keer dat de sirene weer zwijgt zeggen we: God zij dank voor Zijn genade dat we niet vergaan zijn. En zo gaat dat al bijna een week.
Over drie a vier weken moet ik bevallen en het is nog totaal onbekend wat we met de kinderen doen, wanneer mn man kan komen (hij zit op de legerbasis van Odessa om de stad te verdedigen), en hoe de komende nachten zullen zijn.
We proberen telkens zo vroeg mogelijk naar bed te gaan want als snachts de beschietingen beginnen is het door de herrie bijna niet mogelijk om te slapen '.
En dat zijn maar twee verhalen...
- De verhalen hier in onze provincie lijken dan niks in vergelijking met Odessa. Toch hebben hier ook zeker mensen hun zorgen en spanningen.. zo kwam van de week oma van de overkant weer even om eten vragen. Ze is 90! Heeft de tweede wereld oorlog overleefd, en nooit gedacht dat ze nu dit nog moest doorstaan.
Ze had hulp verwacht van haar zoon, die is piloot, heeft het goed, maar woonde de laatste tijd in wit-rusland...ja die kan nu niet zomaar even naar Oekraïne om z'n oude moeder te bezoeken.... wat n verdriet en onbegrip bij zo'n oud vrouwtje...
- Nu ik vakantie heb van de sadik (kleuterschool) kan ik meer meehelpen in de kerk/gaarkeuken. Dus dat doe ik de laatste weken dan ook. Erg mooi om het werk van zo dichtbij/van binnenuit mee te maken. Het werk is variërend: 10 tallen kilo's aardappels schillen, de vaat doen, tafels dekken, koffie delen, n gesprek aangaan, n luisterend oor bieden, de dienst bijwonen, de vloer dweilen en vandaag weer bedden opmaken voor 10 vrouwen uit Charkov die hier hopen te komen om te getuigen van Gods Werk in hun leven. We zullen dan ook weer een vrouwen conferentie houden. Bij alles bidden we om Gods Zegen!!
