Blog 158: 2 augustus 2023
Beste allemaal!
- Wat gebeurd er soms veel in n week, zoveel momenten, zo gevuld..
Eind vorige week kwamen er 10 zusters uit Charkov bij ons in de kerk 'logeren'. Voor hen was het een bijzondere ontspanning om zo een weekje zonder zo veel alarm, inslagen en raket geluid te leven. De eerste dag huilde een van hen van ontroering / opluchting, ze kon t niet geloven dat ze 'gewoon zorgeloos op straat liep', dat het hier zo rustig is..dat was zo genieten!
Voor ons was het een zegen dat ze in ons midden waren. In de zondagse dienst namen ze deel en dinsdag hebben ze voor ons een vrouwenconferentie georganiseerd. Dat was heel leerzaam! Vragen kwamen naar voren als: wat te doen met stress, als je niet meer kunt eten, hoe ga je om met boosheid naar de bezetter, hoe kun je je vijanden lief hebben, wat houd dat in....
Ze vertelden, zongen en leerden uit eigen ervaring van het leven onder oorlogsgeweld, overleven tijdens bezetting... wat ze meemaken is verschrikkelijk. Je hoort of leest vanalles in t nieuws, maar weet niet altijd wat waar is. Nu hoorden we t uit de eerste hand. De dreiging, mishandelingen in kelders, elektrische schokken, snijden, verkrachting... en dan ondanks of in dit alles de Troost en Kracht die ze krijgen van God, om door te gaan, de zondagse diensten nooit over te slaan.... ze zongen: "Vrede en rust onder Uw heilige Vleugels"!
Vandaag hebben we afscheid van hen genomen...biddend om bescherming!
- Voor de sadik zijn we ook bezig geweest. Nu t vakantie is hebben we de mogelijkheid de vloerbedekking eens goed te boenen, de muren weer eens een verfje te geven...het was allemaal hard nodig en is heerlijk opgeknapt!
- Verder ben k veel in de gaarkeuken, fijn om te kunnen helpen bij het brede scala aan werkzaamheden. Het is een zegen als je collega's je broeders en zusters zijn, als je met elkaar de dag met gebed kan beginnen en zo samen onze naasten mogen dienen.
