Blog 159: Hoe gaat het met u?
Beste allemaal
- wat blijft het toch moeilijk en dubbel die oorlog: aan de ene kant van t land 'vieren' we vakantie, aan de andere kant van het land lijden zoveel mensen onder het geweld, de aanvallen, gewonden en doden...zoveel gemeen, laag gedrag van de vijand...geen woorden voor!
En zo komen de vluchtelingen hier, getraumatiseerd, vol pijn en vreselijke herinneringen...
Vorige week hebben we n informatie avond gehad over wat er precies in n mens gebeurt bij n trauma, hoe het lichaam reageert, hoe de geest reageert en hoe we daar mee om kunnen gaan. Was erg interessant en er komt zeer waarschijnlijk nog n vervolg omdat het hier in de praktijk hard nodig is.
- Ik wil jullie voorstellen aan tante Luba, 1 van de vluchtelingen, al wat op leeftijd, streng orthodox (lange jurken, haar in n hoofddoek gewikkeld). Al n jaar lang komt ze in de keuken voor de dagelijkse maaltijden, maar verder hield ze duidelijk afstand van 'deze sekte'.
Toch werd door de tijd heen haar interesse gewekt. En langzaam aan bleef ze toch maar zitten na de maaltijd om de Bijbelles bij te wonen. Het Evangelie van vrije genade raakte haar enorm!
Maar ze hield afstand...
Tot Walik (de dominee) toch wat toenadering probeerde te zoeken met een simpel "Hoe gaat het met u?" , toen brak de dam... ze deed haar verhaal; haar verleden, haar schuld, de gebeden die ze nog steeds 3x per dag moest doen om er vergeving voor te krijgen... Wat kan n mens onder n last leven...!
En toen mocht Walik haar vertellen over het offer van Jezus, wat 1x betaald is, en daarmee genoeg voor allen die in Hem geloven, om vrij te zijn van schuld. Daar wilde ze meer van weten, aangetrokken hierdoor kwam ze nu ook naar de zondagse diensten! En afgelopen zondag kwam ze bij Walik met de vraag of ze gedoopt mag worden... Wat een heerlijk wonder! De hunkering, het verlangen, de bevrijding, de vreugde ..
Vandaag was ze met ons op de bidstond, zo fijn! Gods Werk gaat door!!
