Blog 165: Lokale hulp
Beste allemaal,
- we zijn enorm dankbaar voor alle giften die we krijgen voor 'lokale hulp'. Er is lokaal namelijk zoveel nood, zoveel armoede. En deze giften geven ons de mogelijkheid om de nood van velen te verlichten.
Zomaar even n greep uit de laatste weken:
* Kolja heeft geen moeder meer, vader is oud, en de 'schoenen' waar Kolja op liep waren verschrikkelijk... Samen met Wasja ging hij naar de winkel en hebben ze goede schoenen kunnen kopen, wat een verbetering, wat n vreugde!
* n arm vrouwtje bij ons uit de straat zag er vreselijk uit. Haar tanden zijn rot, alles begint te etteren, ze durft niet naar n tandarts, bovendien heeft ze daar geen geld voor. Ze woont alleen, is niet helemaal 100%, kan zich moeilijk onderhouden. Loopt altijd met een flesje water. Met andere boodschappen hebben we haar nog nooit zien lopen.. Wat fijn om hulp te kunnen bieden, dat ze bv tabletjes kan kopen, of haar te stimuleren naar de tandarts te gaan, kunnen toezeggen dat wij de kosten op ons nemen, haar gewoon 'in de gaten te houden' en af en toe wat toe te stoppen.
* Een man bij ons in de kerk heeft n zieke vrouw; rugklachten ed, en een zieke zoon. Als je maar amper rond kan komen van je salaris is er geen geld voor medicijnen. Wat heerlijk dat we die dan toch voor hen kunnen kopen!
Naast deze praktische hulp is t goed hen ook mee te nemen in gebed!
- In Nederland ga je even naar t gemeentehuis om n nieuw paspoort aan te vragen, als je in t buitenland woont moet je daar naar de ambassade. Maar de Ned ambassade in Oekraïne is allang gevlucht ivm de oorlog. De dichtstbijzijnde Ned ambassade is voor ons Boedapest, Hongarije. Dus vertrok ik met nog 1 van onze Ned meiden, die ook haar paspoort moest verlengen, gisteren morgen vroeg naar Boedapest. Bij de grens hadden ze niet veel zin om te werken. Pas na de wachtwisseling ging het een beetje rijden...ja het blijft Oek.
Des te groter was het contrast toen we uiteindelijk rond de middag op de Ned ambassade aankwamen.
We zijn na zoveel jaren Oek gewend dat er op zulke kantoren gewichtig doende mannen rondlopen, zeer hoogmoedig, vet opgedirkte vrouwen, lange wachtrijen, zure gezichten, enz Maar tot onze verbazing: hier niets van dit alles. We waren voor niets zenuwachtig geweest. Vriendelijk werden we binnen gelaten, geholpen door een gewoon eenvoudig, behulpzaam meisje. De andere aanwezigen zaten rustig op een stoel in de wachtkamer, niemand hing ongeduldig naast je op de toonbank te leunen, je privacy af te nemen, tot hij eindelijk aan de beurt zou zijn.
Toen alles ingeleverd was en we na korte tijd weer buiten stonden waren we beiden compleet overweldigd van verbazing: zo kan het dus ook! Na zoveel jaren Oek waren we dat een beetje vergeten... wat een weldaad! .. even op n stukje 'eigen grondgebied' in 'de vreemde'!😉
