Blog 170: Dienstbaarheid in de gaarkeuken

 Beste allemaal, 

- Vorige week hadden we herfstvakantie en kon ik even wat rustiger aan doen, dat was heerlijk! Ook was er tijd om weer wat extra in de gaarkeuken te helpen. Het aantal vluchtelingen wordt duidelijk minder, het aantal plaatselijke armen echter steeds meer. Wel een keer of 3 achter elkaar zit de tent helemaal vol, de eersten zijn nog niet opgestaan of de volgende groep staat al hongerig te wachten. Tante Ala en ome Genadi hebben het druk met afruimen en weer snel dekken en opscheppen.

De borden komen bij ons in de keuken, waar ze in heet water (mét chloortablet! , je weet nl nooit wat ze onder de leden hebben..) afgewassen worden en weer naar de tent gebracht zodat tante Ala en ome Genadi weer verder kunnen. Zij staan voornamelijk in de tent en dat is een bediening waar ik echt bewondering voor heb...ongeveer 2 uur lang elke dag tussen mensen die een lucht om zich heen hebben van...een paar weken niet gewassen,  een paar maanden, dronken, overgegeven.... Je kunt nog zo christelijk of geestelijk zijn, maar dit is toch iets waar je je elke keer weer over heen moet zetten. Als ik de schone borden uit de keuken weer terug breng in de tent, ben ik altijd blij dat ik me gelijk weer om kan draaien,  hoogstens wat mensen groet, en weer naar de frisse buiten lucht mag...

- Natuurlijk is er de mogelijkheid om te douchen en schone kleding te krijgen. Maar vreemd genoeg (voor ons) heeft lang niet ieder van hen daar behoefte aan. It 's a way of life...

Gelukkig zijn er ook die het wel fijn vinden en er heel dankbaar gebruik van maken. 

Pas kwam Micha douchen en mochten we hem schone en hele kleding geven. Zo mooi!!

- Tegelijk geeft de dienst in de gaarkeuken ook zware momenten, vooral geestelijk...de aanvallen,  door 'gewone mensen' zijn soms heel zwaar... ontevredenheid,  ondankbaarheid, brutaliteit, schreeuwen om je 'recht op eten'...dat alles maakt het voor het (toch al vermoeide!) keukenpersoneel niet makkelijker.. laten we voor hen blijven bidden!!




Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 202: Wat een geweld en haat... maar haat zal nooit winnen!

Afbeelding
 Beste allemaal! Opnieuw liggen er bewogen dagen achter ons  - Als eerste vandaag... zo'n groot schalige aanval, alarm over heel Oekraïne, weer zoveel kapot, zoveel doden.... Maar gelukkig ook zoveel uit de lucht geschoten. Het was vandaag als n regen van drones en raketten.. wat n geweld, wat n haat.. maar haat zal nooit winnen! - Vervolgens zijn er goede bekenden opgepakt. Als vrienden hadden ze hier in Beregovo van t weekend geholpen met het plaatsen van n dak. Nu waren ze weer terug naar huis (regio Kiev) en werden hier 1,5 uur vandaan aangehouden en gelijk mee genomen naar t legerkantoor. Volgens de regels hadden ze alleen n oproep aan de jongens mogen geven waarmee ze vervolgens in eigen provincie naar het legerkantoor zouden moeten, en de procedure ingaan. Nu was er geen mogelijkheid voor afscheid van t thuisfront, die zaten juist te wachten dat ze thuis zouden komen. Telefoons werden afgenomen, na n nacht op t legerkantoor werden ze afgevoerd in n geblindeerde bus...na...
Meer lezen