Blog 178: Kerst 2023, duisternis en Het Licht!

 Beste allemaal!

- Het is Kerst geweest! Hij is arm geworden terwijl Hij rijk was, om ons door Zijn armoede Rijk te maken!

Inderdaad ben ik rijk gezegend deze dagen! Vrienden om me heen, met wie we Kerst en 'zomaar n vrije dag samen' kunnen vieren. Gezegend met de gemeente, als hechte groep waar we het Kerstfeest mee mogen vieren en uitzingen. En zelfs gezegend met familie die hier heen kwam! Ook rijk gezegend met gezondheid en overvloed. Gezegend met verschillende kerst-bijeenkomsten en -vieringen, en nog veel meer. Misschien heb ik wel het meest genoten van het kerstfeest met de kinderen en hun ouders en de collegas op de sadik. In alle eenvoud en kinderlijk enthousiasme mochten we de vreugde en rijkdom van het Feest doorgeven: Het volk dat in duisternis wandelt zal een groot Licht zien!

- Toch is er tegelijk ook nog zoveel duisternis, mensen die leven in angst, verslaving en armoede... Ook aan hén mochten we het Evangelie doorgeven. Oa op Kerstavond, en ze wáren er!! Het verwondert en maakt me blij als niemand meer raar opkijkt als er zwervers binnen komen in de dienst, niemand trekt z'n neus op of schuift flink opzij. Ze horen er bij! En ze eten mee! Ook voor hen Rijkdom! Rijkdom van het Evangelie, maar ook een rijk gevulde tafel voor de lege maag.

En telkens opnieuw raakt het Kerstkind de harten van mensen. Ze komen na de dienst, aarzelend, naar de dominee, met vragen, om door te praten...

- Ook mochten we op zondag ochtend voor de derde keer dit jaar een doopdienst houden. Wéér drie mensen die de Heere Jezus mochten belijden als hun persoonlijke Redder. De dominee zei: het verhaal van Kerst gaat nog steeds door, tot op de dag van vandaag wordt hij geboren, in mensen harten. Wat n Rijkdom! Wat n Zegen!




Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen