Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

 Beste allemaal,

- vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen...

Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten. 

En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een reisje Ned veroorloven' als dat onverwacht nodig is. Heel hartelijk dank!! Het betekende nu zó veel voor me!!

Het was moeilijk dat ik het toch niet meer 'haalde' om haar hier op aarde te ontmoeten...Een schaduwkant van 'ver weg wonen'.

Wel hebben we hele goede en rijke momenten met elkaar gehad als vriendengroep. Wat een Zegen!

Dat ik nu ook bij de begrafenis kon zijn is zo fijn en goed om het een plaats te geven. De Heere werd groot gemaakt, dat is het doel van ons aller leven!

- Nog een zegen is het hebben van een thuis, in Oek, maar ook in Nederland. Je kan altijd komen, altijd welkom.

Ik kon gelijk van de gelegenheid gebruik maken om m'n familie na anderhalf jaar weer te ontmoeten. Wat waren neefjes en nichtjes groot geworden...! Een baby kon nu lopen, tieners waren boven me uit gegroeid...

Zo was deze week van verdriet, ook een week van zegeningen!!!

Morgen hoop ik weer terug te vliegen naar m'n thuis in Oek, naar mn lieve man!


Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Blog 202: Wat een geweld en haat... maar haat zal nooit winnen!