Blog 188: Thuisgehaald door zijn Werkgever. Het zaad wordt gestrooid...

 Beste allemaal,

- opnieuw zijn we geschokt door een overlijden. Onze broeder uit de gemeente, Stephan, ging vanmorgen naar zijn 'werk'. Beter gezegd naar zijn bediening, want het is een liefde dienst. Hij werkt in de opslag, waar de transporten binnen komen en het vervolgens verder verdeeld en verzonden wordt naar de gaarkeuken, het front, vluchtelingen en waar ook maar nodig. Vanmorgen zakte hij opeens in elkaar... reanimatie mocht niet meer helpen... Broeder Stephan was niet meer hier, maar Thuis bij zijn hemelse Vader. Bezig in de dienst, Thuisgehaald door zijn Werkgever... De hele gemeente was geschokt. Maar het grootste verdriet is voor zijn vrouw Swetta. Smorgens je man uitzwaaien en hem niet meer thuis zien komen. Willen jullie alsjeblieft voor haar bidden?!

Vorig jaar samen tot geloof gekomen, samen gedoopt... 'Dankzij de oorlog '... Door de oorlog zijn ze hier heen gevlucht, kwamen ze in de gaarkeuken, kwamen ze tot geloof. Zo doet God alles medewerken ten goede.

Ook de andere vluchtelingen waren verslagen...ik denk dat de Bijbelstudie van vandaag extra impact had, met zo'n concrete 'roepstem'. Ze kenden hem allemaal, deze rustige, vriendelijke man...

Morgen middag is de begrafenis. Helaas zal ik daar niet bij kunnen zijn. Wij hebben om precies dezelfde tijd het Paasfeest met de kinderen op de sadik. Ook belangrijk! We hopen en bidden dat het tot Zegen mag zijn

- De laatste weken hebben we op de sadik ook ouder morgens gehad. Leuk voor de kinderen, interessant voor de ouders, en voor ons een mooie gelegenheid om de Liefde van God ook aan ouders te laten zien. Het was opvallend hoe goed/geboeid ze luisterden naar het Bijbelverhaal! Juist zij die geen christen zijn. We bidden dat God het Zaad zegent!

- Het zijn drukke weken geweest van voorbereidingen voor t Paasfeest, op de sadik, op de zondagsschool...in Ned denk k niet anders. Toch hoop ik dat we de tijd en de stilte blijven nemen om Zijn Lijden en Opstanding te overdenken. Wat n Zegen als je in deze weken de Bijbelverhalen voor mag bereiden! Zo wordt je 'gedwongen' je in de lijdensstof te verdiepen.






Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen