Blog 198: Wanneer stopt het?!

 Beste allemaal,

- Telkens opnieuw en opnieuw is ons land in rouw... Of misschien moet ik zeggen: nog steeds en nog steeds...

De aanslagen afgelopen maandag op Kiev waren vreselijk!! Vooral de aanval op eén van de beste kinderziekenhuizen in Oekraïne; overal bloed, schreeuwen, instortend lawaai, paniek en dan .. het doordringen van de vreselijke realiteit. Kinderen, volwassenen...weer zovelen is het leven afgenomen, en voor nog meer mensen is er extra verdriet en rouw gekomen. Wanneer stopt het?!

- Het is zomer met hoge, zomerse temperaturen. Zelf hou k daar erg van. Maar als je opeens zonder huis in de brandende zon staat...geen koelkast open kan trekken om te drinken...

Ook voor onze omaatjes uit de gemeente is het pittig. Sommigen hebben wel een airco, maar als precies midden op de dag de stroom er weer af gaat, zit je dus 4 of soms 5 uur zonder...

Ook in de gaarkeuken is het heet voor het team, boven die grote kokende pannen. Maar de armen komen nog trouw. Nu k van de sadik vakantie heb kan k vaker in de gaarkeuken helpen. Sommige mensen komen al om n uur of 10 aan, terwijl t eten pas om 12 uur is. Gewoon... gezellig..verlegen om n praatje, om aandacht.

- Eind deze week komen er weer twee groepen Nederlanders aan. Maandag begint ons kamp. Dat is niet alleen maar tijdverdrijf voor de kinderen. Ja, het is gezellig, we doen aan sport en spelletjes, eten wat lekkers, maar vooral zal Gods Woord gebracht worden! En dat zet het hele gebeuren op hoger Nivo. Daarom hebben we uw en jouw gebed hard nodig. Bid je mee?!



Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen