Blog 202: Wat een geweld en haat... maar haat zal nooit winnen!
Beste allemaal!
Opnieuw liggen er bewogen dagen achter ons
- Als eerste vandaag... zo'n groot schalige aanval, alarm over heel Oekraïne, weer zoveel kapot, zoveel doden.... Maar gelukkig ook zoveel uit de lucht geschoten. Het was vandaag als n regen van drones en raketten.. wat n geweld, wat n haat.. maar haat zal nooit winnen!
- Vervolgens zijn er goede bekenden opgepakt. Als vrienden hadden ze hier in Beregovo van t weekend geholpen met het plaatsen van n dak. Nu waren ze weer terug naar huis (regio Kiev) en werden hier 1,5 uur vandaan aangehouden en gelijk mee genomen naar t legerkantoor. Volgens de regels hadden ze alleen n oproep aan de jongens mogen geven waarmee ze vervolgens in eigen provincie naar het legerkantoor zouden moeten, en de procedure ingaan. Nu was er geen mogelijkheid voor afscheid van t thuisfront, die zaten juist te wachten dat ze thuis zouden komen. Telefoons werden afgenomen, na n nacht op t legerkantoor werden ze afgevoerd in n geblindeerde bus...naar??? Zeer waarschijnlijk n trainnings- terrein om vervolgens doorgestuurd te worden.... Een huilende moeder, bezorgde vrienden...dan komt de dagelijkse praktijk zó dichtbij!
- En dan was er nog het kinderkamp wat we hebben mogen houden. Wát hebben ze genoten, en wat was het moeilijk vandaag afscheid te nemen. Elke dag hebben we ze Gods Woord mogen doorgeven, teksten geleerd, gezongen, gespeeld, geknuffeld, geknutseld en gekletst. Wat n mooie kinderen! Wat n verdrietige verhalen...! Heere, ontferm U over deze kinderen, zonder ouders, liefde, aandacht...
- Deze week nog de laatste voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar, klusjes, schoonmaken, vergadering.. En dan hopen volgende week de deuren weer open te gaan!
