Blog 204: Gods Woord houdt stand | Sovjet praktijken

 Beste allemaal!

Soms weet k niet goed wat of hoe ik iets moet schrijven. De 'gewone' dingen hier lijken zo onbelangrijk bij de vreselijke berichten van verderop uit t land. Jullie hebben die trouwens vast ook wel meegekregen via t nieuws...

- Vorige week: n hotel in Zaporizja geraakt , toen een opleidingscentrum en ziekenhuis in Poltava met ongeveer 50 doden, en zóveel gewonden, dan Krivo Rig: school, flats, huizen, winkels en toen Lviv...wat n drama...die vader die zn vrouw en 3 dochters verloor, zo op slag, alleen over... Dit alles in 1 week tijd. Hoe lang nog?! Hoeveel nog?! Wanneer stopt het?!

- Zondag was er n vluchtelingen gezin uit Charkov in de kerk. Hun dochtertje kwam ook naar de zondagsschool, die bij ons tijdens het tweede deel van de dienst wordt gehouden. Omdat het de eerste keer was ging moeder mee. Ze was zo geraakt, zo was ze nog nooit naar de kerk geweest, Gods Woord mocht ze horen, ze vond de zondagsschool voor d'r dochtertje zo bijzonder...Ja, zo blijft God harten raken, en die vreselijke oorlog toch gebruiken om mensen tot Zich te trekken.

- Zaterdag mochten we met de Nederlandse meiden (die hier verschillend zendingswerk doen) weer eens bij elkaar zijn. We genieten er altijd enorm van omdat je elkaar begrijpt en ook zo kan bemoedigen! God zij dank voor deze vriendschap en deze momenten!

- Maandag moest ik mn verstandskies laten trekken, had k al n heel tijdje last van. Nu zijn hier intussen aardig wat goede prive klinieken/tandarts praktijken, maar die doen alleen vullingen ed, trekken moet de chirurg doen..Dus moest ik toch naar t ziekenhuis. Daar is alles echt nog van de Sovjet tijd... Hygiëne is ver te zoeken, alleen dan dat ze de vloer telkens met chloor dweilen. Toen k in de stoel ging zitten zag ik in t fontein bakje naast me het bloed en de getrokken kiezen van mn voorgangers. De chirurg deed alles zonder handschoenen. Gelukkig zag k dat de injectie naald wel uit n nieuw/ gesloten verpakking kwam. De rest van de instrumenten had k zo mn vragen bij. Hij ging als n slager met n stuk vlees te werk: stak de naald 'in t wilde weg', het begon vreselijk te bloeden, vervolgens sjorde en rukte hij zo hard hij kon, tot ik n prop verband op de wond kreeg met instructies wanneer en wat ik weer mocht eten... Intussen zijn we ruim n dag verder. Het bloeden is gestopt en k kan weer redelijk eten, van infecties volgens mij geen sprake 🫡🙃

Populaire posts van deze blog

Blog 235: Opgepakt!... En weer vrij: 'Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden!'

Afbeelding
 Beste allemaal! Dit was n veel bewogen weekend... Zaterdagavond zijn we aangehouden en is Wasja meegenomen naar het legerkantoor. De tevreden blik van 'yes,we hebben beet', de sirenes, het wegscheuren met je man tussen 2 soldaten alsof hij n misdadiger is....het maakte een bange droom werkelijkheid. Lang heb ik voor t kantoor staan wachten. Ik stond 'alleen', in gebed met God! En enorm veel appjes,belletjes van meeleven. Eindelijk ging de deur open: 'Anitsjka, je kan naar huis' Tot mijn grote verwondering was de deurwachter n bekende! Vol liefde en geduld legde hij me alles uit, gaf me geld dat k nog even n flesje water voor Wasja kon kopen, dat zou hij doorgeven.  Thuis buitelden alle gedachten, appjes, belletjes weer over me heen. Ik bedacht hoe ongerust Wasja moest zijn en dat hij de medicijnen voor zn hart/bloeddruk nodig zou hebben. Die ging ik dus nog even brengen, samen met n Bijbel, oplader, ed. De deurwachter gaf het met alle begrip door, ook al was he...
Meer lezen

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen