Blog 227: Wapenstilstand?? Gods strijd gaat voort!

 Beste allemaal!

- Vanaf afgelopen maandag was een wapenstilstand van 30 dagen gepland... maar het luchtalarm blijven we horen, de aanvallen gaan door... Het is duidelijk dat de vijand niet van ophouden wil weten. Opnieuw dood en verderf.. op enkele van de drones gaf de vijand zelfs een boodschap door: 'wapenstilstand komt er niet'. (Zie foto)... 

- Gisteren op de bidstond vertelde een van onze vluchtelingen zusters dat 'haar' kerk in Donjetsk plat gebombardeerd was. Wat n verdriet voor haar, ook om de dode en gewonden die daarbij zijn gevallen...

- Sumi ligt weer enorm onder vuur, we kennen daar gelovigen. Intussen komt er ook weer een soort vluchtelingen stroom op gang, vnl uit Sumi. In de gaarkeuken ontmoeten we ze... verslagen mensen, van huis en haard verdreven. 

- Er wordt in de stad gewerkt aan het vernieuwen/verbeteren van een oude, vervallen flat. Daar worden nu mensen opgevangen, direct na evacuatie. Moeders met kinderen. Vader is er niet meer...of dient aan het front. Alsof ze wat wezenloos zijn. De gaarkeuken helpt hen om 'op te starten' en daarna gaan ze proberen het eten koken zelf op te pakken in hun nieuwe woningen. De kinderen gaan niet naar school... Het geeft ons het verlangen en de mogelijkheid iets voor hen te betekenen. We nodigen de kinderen uit voor de kinderclub op zaterdag. Voor de moeders willen we graag een 'vrouwen-programma' opzetten. Om ze aandacht en een bezigheid te geven, mogelijkheid om hun verhaal te doen en hen vooral ook op de Hoop te wijzen in deze 'hopeloze situatie'. Willen jullie meebidden om dit op de juiste manier vorm te geven?!

- En toch zijn er ook altijd mooie berichten! De verkondiging van het Woord in de gaarkeuken gaat door! Afgelopen week zat de vaste groep plaatselijke armen al klaar voor 'de dienst' die na de maaltijd wordt gehouden. Maar de spreker was wat laat. Tot onze grote verbazing pakten ze zelf de liedbundels en begonnen te zingen!! In hun eigen Hongaarse taal loofden ze God, het ene na het andere lied! Tante Ala, die in de tent bedient, zei later: ik was zó blij dat de dominee te laat was! Blijf alsjeblieft meebidden om Gods Zegen op de diensten in de tent!



Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen