Blog 229: Verschrikking en Verbinding...

 Beste allemaal,

- Met 1 juni gaat hier de zomer in. En alsof het weer op de kalender wachtte, is de koude, regenachtige meimaand met 1 nacht vervangen door een heerlijk warme, zomerse juni maand. Heel! Fijn! Veel oogst was verloren gegaan omdat veel van wat gepoot en gezaaid was verloren is gegaan door de vorst in mei... Nu begint alles gelukkig goed te groeien! Ook het gras en onkruid 🙈 dus werk genoeg, maar we zijn er dankbaar voor!

- Op deze zelfde 1 juni werd door Oekraïne een grote slag geslagen: Bij de speciale operatie "Spinnenweb", werden door de SBU 41 Russische strategische vliegtuigen geraakt. Deze operatie werd meer dan anderhalf jaar voorbereid. En het is bijzonder dat ze zo terug konden slaan, zonder dat daar mensen bij om kwamen, echt n puur gevechts doel. De vijand wilde dit natuurlijk echter geen 'terug slaan' noemen, maar zag het als een (beginnende) aanval waarop ze zo nodig zouden moeten reageren 😢 En dat gebeurt dus deze week. Het is verschrikkelijk!!! Sumi, Kiev, Gerson... zoveel doden, gewone burgers... zoveel gewonden, kínderen.. zoveel rouw, zoveel verdriet...

- Onze buurman (die aan het front vecht) is even thuis, met verlof... De verhalen zijn vreselijk; het onophoudelijk aanvallen, paraat staan, geen tijd voor rust, dode collega's om je heen, geen tijd en mogelijkheden om ze te begraven... We blijven bidden dat God ons genadig is en de oorlog, dit vreselijke leed, doet ophouden!!

- Moeilijk blijft altijd het 'dubbele' dat het 'gewone leven' ook doorgaat, en dat moet ook, maar het geeft je vaak een schuldgevoel. Aan de ene kant van het land sterven mensen, en wij hadden vandaag een teambuildings dag... Toch hebben we er echt van mogen genieten. Het was goed om naast het werk eens met elkaar over andere dingen te praten, elkaar beter te leren kennen/begrijpen. En ik vind het zo fijn als ze genieten van zo'n uitje wat ze zelf nooit doen, vooral om financiële redenen. De natuur was zo mooi! Het eten heerlijk! De gesprekken goed! God zij dank!! Ze hebben het zo verdiend, ze zetten zich zo enorm in voor de sadik, de kinderen.... Dus ondanks dat het dubbel is, toch dankbaar dat we dit met elkaar mochten beleven!!





Populaire posts van deze blog

Blog 221: Het lijkt wel een droom...

Afbeelding
 Beste allemaal, - En dan zit mn weekje Ned er opeens al weer op. Dat gaat snel! Het lijkt wel n droom... En toch heb ik hele mooie, goede, rijke dagen gehad, waar ik God en jullie (fam., vrienden en gemeente) érg dankbaar voor ben!! Natuurlijk hadden we gehoopt met z'n tweeën te komen. Maar toen Wasja op het laatste moment het land niet bleek uit te mogen, stimuleerde hij me om toch alleen te gaan. Het was erg jammer, vooral voor hem! Wat had hij er naar uit gekeken om even zonder de druk en spanning van hier te kunnen zijn. Toch was het fijn dat ik de Tfc-vergadering live mee kon maken, een presentatie mocht geven met n mooie opkomst, vrienden en gemeenteleden mocht ontmoeten en vooral (daar kwam ik voor!) het 50 jarig huwelijksjubileum van onze ouders kon vieren, temidden van de familie. Wat een mooie, rijke dag was dat! Wat een Zegen!! En daarnaast genoot ik natuurlijk stiekum van de Ned wegen, lekker fietsen zonder hobbelweg, Ned praten, Ned gewoontes, Ned kerkdienst, enz! Teg...
Meer lezen

Blog 226: Klusploeg in actie: 'de handen uit de mouwen...'

Afbeelding
 Beste allemaal! - In Nederland hebben de meesten vakantie dankzij verschillende feestdagen. Hier werken we, op n paar Paasdagen na, gewoon door. Ook hier waren feestdagen: 1 mei dag van de arbeid, 8 mei Bevrijdingsdag... Maar alles wat nog aan de Sovjet tijd herinnerd is afgeschaft, en zowieso worden er in n land in staat van oorlog geen feestdagen gehouden... Dat betekent dat we met de kinderen elke dag mogen nadenken over de mooie verhalen van na Pasen: de Emmaüs gangers, Thomas, Petrus hebt gij Mij lief... Gouden momenten!! En daarnaast genieten we van het prachtige weer en spelen dus veel buiten. - Dankzij de vakantie in Nederland is er afgelopen week een klusgroep naar ons afgereisd om te helpen. Het was een grote groep en ze verdeelden zich elke dag over 2 projecten:  - 1 - de aanbouw van het huis van Sasja en Nika (Evangelist in het dorpje Bene, hier zo'n 12 km vandaan, n gezin van 9 kinderen, waarvan 4 pleegkinderen. Zie blog 210 van nov.) De overheid dreigde de pleeg...
Meer lezen

Blog 187: Een week van verdriet en zegeningen!

Afbeelding
 Beste allemaal, - vorige week schreef ik jullie over 'ook groene blaadjes vallen'. Eigenlijk bedoelde ik toen, kleine, jonge, lichtgroene blaadjes. Niet wetend dat er nu een mooi volgroeid groen blad zou 'vallen'...48 jaar. Niet 'ergens onder het puin van de oorlog in Oekraïne', maar in Nederland, in de groep van m'n geliefde vriendinnen... Dienen in Oekraïne houd ook in dat je ver bij familie en vrienden vandaan zit. Dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig kan de techniek tegenwoordig veel, en hebben we elkaar regelmatig kunnen 'spreken'. Toen ik hoorde dat het hard achteruit ging, wilde ik haar toch nog graag ontmoeten.  En ik kon direct naar Nederland, last-minute ticket, en binnen 24 uur stond ik op Ned bodem. Heel sterk besefte ik opeens hoe bevoorrecht ik ben met jullie als sponsors. Ik hoefde niet eerst af te wegen of we daar het geld wel voor hadden. Dankzij jullie hebben we niet alleen eten en drinken, maar kan ik me ook 'zomaar even een...
Meer lezen